Samotność teologa – samotnością mistyka i twórcy

Abstract

W kontekście opublikowanego w 2005 r. osobistego dziennika Yves Congara OP (1904–1995), datowanego na lata 1946–1956, autor artykułu podnosi kwestię mistycznej samotności teologa w jego refleksji naukowej nad słowem objawionym. Ukazuje, że doświadczenie osamotnienia mistyka w Kościele katolickim przez Y. Congara i doznanego pewnego niezrozumienia ze strony jego społeczności hierarchicznej wobec prezentowanych przez siebie wyników badań teologicznych dotyczących eklezjologii, nie będąc wyłącznym udziałem piszącego Journal d’un théologien, zdaje się stanowić nieodłączną charakterystykę wszystkich czyniących refleksję nad słowem objawionym, jeżeli tylko podejmują próbę pogłębionego jego rozumienia jako Słowa, które przemawia w ludzkim „dziś”. Autor rozważań proponuje usytuowanie rozumienia Congarowego problemu w perspektywie miejsca i roli teologa w Kościele, a więc pozostającego w szczególnym mistycznym i teologicznym oraz teologicznie twórczym „twarzą w twarz” wobec Słowa w jego wydarzaniu się w człowieczej rzeczywistości, następujących ludzkich pokoleń.In the context of the published in 2005 personal diary of Yves Congar O.P. (1904–1995), dated from 1946–1956, the author of the article raises a question of mystical solitude of the theologian in his scientific reflection on the word revealed. The mystic’s isolation and alienation experienced by Congar in the Catholic Church as well as his hierarchical community’s incomprehension regarding the findings of his theological research are not feelings exclusive to the author of Journal d’un théologien. On the contrary, they seem to constitute an inherent characteristic of all those giving thought to the word revealed, those who attempt to reach its profound meaning as the Word which appeals to people of today. The author of the reflection proposes to approach Congar’s problem taking into consideration the perspective of a theologian’s role and place in the Church – with him recognized as being in a specific, mystical and theologically creative ‘face to face’ with the Word in its human reality of successive generations.