Sacrum i profanum w przestrzeni mieszkalnej

Abstract

Mieszkanie to „uniwersum, które człowiek sobie buduje, naśladując wzorcowe dzieło stwórcze bogów, kosmogonię”. Człowiek współczesny przejawia duże podobieństwo do członka społeczeństwa tradycyjnego. Współcześnie większą różnicę widać pomiędzy tymi, którzy deklarują się jako osoby wierzące a tymi, którzy uważają się za niewierzących. W społeczeństwach tradycyjnych przykładów takich różnic jak dotąd nie odkryto. Choć nie wyklucza się postaw areligijnych. Dowodów jednak nie ma. Swój stosunek do świata, do religii, wyrażamy również w miejscu, w którym się mieszka. To nasz mikrokosmos, sami go budujemy. Autorka analizuje, w jaki sposób wierzący, a w jaki niewierzący identyfikują sacrum i profanum we wnętrzach swoich domostw.The text propose a division of the living space into a sacred space and secular space. It compare this idea with rules from traditional societies. This text describes especially features of Catholic flats of Poland and it looks for common features with flats of desacralised society. The text shows cryptotheological attitude of secular people. It gives an example of TV set as a medium and as an object of a secular cult. It also shows the privacy as a contemporary sacred value.