Teologiczne Studia Siedleckie, 2022, R. 19
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/36291
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Jubileusz 40–lecia pracy dydaktycznej ks. prof. dra hab. Romana Krawczyka w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji SiedleckiejŚwider, Mariusz (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Pozycja Biblijne podstawy wiary w boskość Jezusa z NazaretuKrawczyk, Roman (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Prawda o boskości Jezusa z Nazaretu należy do głównych prawd chrześcijańskiej wiary. W niniejszym artykule zaprezentowano teksty biblijne, ukazujące Jezusa jako prawdziwego Boga. Najpierw przedstawiono starotestamentalne zapowiedzi dotyczące przyjścia Mesjasza. Następnie ukazano boską godność Jezusa w oparciu o perykopy ewangeliczne. Zwrócono szczególną uwagę na zmartwychwstanie Zbawiciela, które potwierdza Jego boskość. To wydarzenie stanowi podstawę głoszenia prawdy o Jezusie jako Synu Bożym i kształtowania się pierwszych wspólnot chrześcijańskich.Pozycja Starotestamentalne tło logionu „Wy jesteście solą ziemi” (Mt 5,13)Pietruczuk, Rafał (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Niniejszy artykuł jest przyczynkiem do interpretacji dwóch metaforycznych wypowiedzi Jezusa z Kazania na Górze, za pomocą których określa On tożsamość swoich uczniów: „sól ziemi” i „światłość świata” (Mt 5,13-14). Na podstawie analizy tekstów starotestamentalnych, ukazuje on obecne w nich różnorakie znaczenia motywu soli. Wyniki naszej pracy, uzupełnione o badanie innych pism judaizmu I w. (np. starotestamentalne apokryfy, pisma żydowskich pisarzy pozabiblijnych, pisma wspólnoty z Qumran, najstarsze tradycje rabiniczne zawarte w Talmudzie, inne pisma Nowego Testamentu i nowotestamentalne apokryfy), mogą przyczynić się do właściwej interpretacji słów Jezusa, który nazywając swoich uczniów „solą ziemi”, wyraźnie zamierzał podkreślić rolę, jaką mają oni do spełnienia wobec świata.Pozycja Padre Nicolas N. Afanassiev (1893-1966): introduzione allo studio dell’autoreCeliński, Łukasz (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Mikołaj Afanasjew (1897-1966), znany w dziedzinie teologii jako prekursor tzw. eklezjologii eucharystycznej, był jednym z przedstawicieli XX-wiecznej eklezjologii rosyjskiej, związanej z diasporą paryską, z siedzibą w Instytucie św. Sergiusza. Wydarzenia z życia Afanasjewa oraz jego formacja teologiczna i duchowa stanowią szczególny kontekst dla narodzin jego myśli, której echo dało się odczuć także na Soborze Watykańskim II, którego 60. rocznicę obchodzimy w tym roku. Pierwsza połowa XX wieku była bardzo owocnym czasem dla refleksji nad naturą Kościoła, również w perspektywie ekumenicznej. Niniejszy artykuł ma na celu zaoferowanie czytelnikowi kilku głównych spostrzeżeń na temat życia i twórczości Mikołaja Afanasjewa celem lepszego zrozumienia myśli zawartej w jego dziełach. Jak powszechnie wiadomo, dla właściwego zrozumienia tekstu konieczna jest również znajomość kontekstu jego powstania.Pozycja Młodzież wiejska wobec propozycji udziału we Mszy św. transmitowanej przez media w okresie pandemii Covid-19 w świetle badań własnych przeprowadzonych w parafii pw. św. Bartłomieja Apostoła w Korytnicy ŁaskarzewskiejZadrożniak, Karol (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Artykuł definiuje pojęcie wsi i wartości, jakimi kierują się ludzie mieszkający na terenach wiejskich. W tym kontekście analizowane są wyniki kwerendy naukowej połączone z obserwacją uczestniczącą autora. Badania sondażowe prowadzone były wśród uczniów klas VI-VII szkół podstawowych na terenie Parafii pw. Św. Bartłomieja Apostoła w Korytnicy Łaskarzewskiej. Dotyczyły podejścia młodzieży wiejskiej do mediów, a zwłaszcza do ich funkcji ewangelizacyjnej i duszpasterskiej w czasie pandemii Covid-19.Pozycja Feministyczna krytyka nauki a postmodernistyczny relatywizm poznawczyGadamer, Damian (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Nauka jest jednym z największych osiągnięć ludzkiego rozumu. Jej celem jest poznanie rzeczywistości, a w przypadku niektórych dziedzin wiedzy, również jej opanowanie (zwłaszcza przyrody). Jest to nowożytna koncepcja nauki. Myśl postmodernistyczna odrzuca tak rozumianą naukę, a ją traktuje jako rodzaj narracji o świecie zależną od kontekstu historycznego, kulturowego i antropologicznego, który ją tworzy. Konsekwencją postmodernistycznej epistemologii jest stanowisko nazywane relatywizmem poznawczym akcentujące totalną względność ludzkiego poznania. Jedną z współczesnych modyfikacji stanowiska relatywistycznego jest feministyczna krytyka nauki. Obecnie krytyka ta jest szeroko rozpowszechniona. Myśl feministyczna jawi się jako kontynuatorka spuścizny postmodernistycznej. Uważa ona, że nauka jest androcentryczną interpretacją świata, która zbudowana jest na patriarchalnej kulturze dominacji mężczyzn nad kobietami. Feministki dążą do „ukazania” tego, jak płeć wpływała na proces tworzenia wiedzy oraz na treści teorii naukowych. Nowożytna nauka nie jest obiektywną i neutralną koncepcją wiedzy, ale męską interpretacją świata. Relatywizm poznawczy, w tym feministyczna krytyka nauki, dekonstruują ludzkie zdolności poznawcze – istotny przymiot człowieczeństwa.Pozycja Le teorie psicologiche della comunicazione persuasivaTymosiewicz, Piotr (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Human mental processes, emotions and actions are modified and conditioned by the intervention of other people. Social influence is present in every sphere of daily life, from relationships to mass phenomena. Persuasion constitutes one of the possible types of social influence. This article reviews some psychological theories of persuasive communication. Early psychological theories of the phenomenon of persuasion are described, models of persuasion are analyzed, and Robert B. Cialdini’s contribution to the science of persuasion is presented.Pozycja Źródła unormowań prawnych życia anachoreckiego w pismach Ewagriusza z Pontu w świetle późniejszej recepcji tych normBider, Marcin (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Artykuł stanowi analizę norm prawnych życia anachoretycznego w pismach Ewagriusza Pontyjskiego w świetle późniejszej recepcji tych unormowań. Artykuł ma charakter naukowy i został napisany z wykorzystaniem metody historycznoprawnej. Bizantyjskie prawodawstwo monastyczne, koncentrujące się na cenobityzmie, jedynie pośrednio przyjęło anachorecką doktrynę ewagriańską. Natomiast źródła teologii duchowości bizantyjskiej szerzej przejęły doktrynę ewagriańską za pośrednictwem Jana Klimaka z Synaju.Pozycja Kontekst historyczny procesu beatyfikacyjnego męczenników z Pratulina i ich duchowe dziedzictwo dzisiajMatwiejuk, Kazimierz (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Beatyfikacja w Kościele katolickim jest urzędowym aktem kościelnym. Zezwala on na publiczny kult o charakterze lokalnym, zatem w diecezji czy zakonie, konkretnej zmarłej osoby. Uroczyste ogłoszenie nowego błogosławionego poprzedza żmudny proces beatyfikacyjny. Proces unickich męczenników z Pratulina z 1874 roku rozpoczął w 1919 roku bp Henryk Przeździecki, pierwszy ordynariusz reaktywowanej diecezji janowskiej czyli podlaskiej. Kompletną dokumentację, tzw. Positio super martyrio, przygotowała prof. Hanna Dylągowa w 1995 roku. Papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Sług Bożych Wincentego Lewoniuka i XII współtowarzyszy w Rzymie 6 października 1996 roku. Prośbę o dokonanie beatyfikacji i podziękowanie za nią wygłosił wobec Ojca Świętego biskup siedlecki Jan Wiktor Nowak. Synod Kościoła unickiego, obradujący w 1720 roku w Zamościu, przyczynił się do ożywienia życia religijnego w diecezjach unickich. Zainicjował pogłębioną formację duszpasterzy i wprowadził pewne zmiany w obrzędowości liturgicznej. Postawę błogosławionych męczenników z Pratulina kształtowała nade wszystko liturgia. Jest ona bowiem miejscem i sposobem doświadczania zbawczej obecności Chrystusa. Męczennicy z Pratulina dorastali do świętości w klimacie prześladowań, prowokowanych przez upolitycznione prawosławie. Ich heroiczne świadectwo jest błogosławioną cząstką duchowego dziedzictwa diecezji siedleckiej. Kolejne pokolenia wyznawców Chrystusa to dziedzictwo poznają, przyjmują je i utrwalają, żyjąc według Ewangelii, miłując Kościół, i modląc się o zjednoczenie podzielonych chrześcijan.Pozycja La cura pastorale dei fedeli di rito bizantino-slavo: la prospettiva romanaParenti, Stefano (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)The study considers the evolution of the locution “Byzantine Slavonic rite” coined in the 1930s to refer to the liturgical tradition of the Neo-Union in Poland and the formative and pastoral responses offered by the Holy See to the Unionist movement. Special attention is given to the Roman edition of liturgical books in Church Slavonic and its pre-ecumenical insights.Pozycja La ricchezza delle tradizioni liturgiche dell’Occidente: riti latini non romaniValli, Norberto (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)The paper takes a general look at the various liturgies that have developed during the past centuries in the West, as well as the Roman rite; then it focuses on the Ambrosian rite. This one is still in use not only in much of the archdiocese of Milan, where the Roman rite is a minority, but also in some parishes of the Italian dioceses of Bergamo, Novara, and in the Swiss diocese of Lugano, where the Roman rite is a majority. After a synthetic description of the phases that characterized the post-conciliar reform of the Milanese Church, the article examines her current liturgical books. The emerging peculiarities allow to appreciate the Ambrosian Rite’s contribution to the pluriform beauty of the catholic liturgy.Pozycja L’eredità liturgica di Costantinopoli nella Slavia meridionale e orientaleVelkovska, Elena (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)The article analyzes the multiple forms taken in the Slav Lands by the cathedral and monastic liturgies of the Patriarchate of Constantinople with an excursus on the Cyril and Methodius mission’s liturgy and the mixed Roman-Byzantine Eucharistic formulary known as “St. Peter’s.”Pozycja Aktualność świadectwa błogosławionych męczenników z PratulinaMatwiejuk, Kazimierz (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Treści duchowego dziedzictwa błogosławionych unickich męczenników z Pratulina, które przypomnieliśmy w ramach jubileuszowej sesji kapituły łukowskiej, ustawicznie kształtują oblicze Kościoła Siedleckiego. To dziedzictwo jest pomocne w przeżywaniu chrześcijańskiego „dzisiaj”. Wprawdzie zmieniły się warunki społeczne i polityczne, ale współcześni wyznawcy Chrystusa są, podobnie jak w XIX wieku, znakiem sprzeciwu wobec upowszechnianych dziś z wielkim natręctwem irracjonalnych ideologii. W czasie prześladowań unitów były nagminnie łamane podstawowe prawa osoby ludzkiej, zwłaszcza prawo do wolności religijnej. Dzisiaj wielu chrześcijan cierpi z powodu bezkarności w deptaniu praw ludzi wierzących. Podjęta refleksja o aktualności świadectwa heroicznych świadków wiary z Pratulina prowadzi do konstatacji, że odpowiedzią współczesnych chrześcijan na problemy obecnego czasu jest mimo wszystko optymizm płynący z wiary w Boga żywego i życie z wiary. Właśnie unici byli ludźmi takich postaw. Błogosławieni z Pratulina uczą wierności chrześcijańskiemu powołaniu. Zachęcają do wypracowania w życiu klarownej hierarchii wartości, opartej na niezmiennej nauce Chrystusa. Apelują o wrażliwość ludzkiego sumienia, kształtowanego na fundamencie Dekalogu. Tak chrześcijanie stają się obrońcami godności człowieka i odpowiedzialnymi członkami Kościoła i Ojczyzny.Pozycja Unia florenckaGrzywaczewski, Józef (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Artykuł przedstawia w skrócie przebieg obrad Soboru w Ferrarze i Florencji, które zostały zakończone podpisaniem unii pomiędzy Kościołem katolickim a greckim Kościołem prawosławnym w 1439 roku. Debata odbywała się okresie tuż przez upadkiem Konstantynopola (1453). Jest też zarys sytuacji po Soborze w Grecji oraz w Królestwie Polsko-Litewskim. Oryginalność artykułu polega na tym, że jest on opracowany w oparciu o zapiski Sylwestra Syropoulosa, diakona i eklezjarchy (kanonika) z bazyliki Hagia Sofia, który był przeciwnikiem unii z Zachodem, ale w swojej relacji starał się o obiektywność. W Polsce Unia florencka jest uważana za wstęp do Unii brzeskiej (1596).Pozycja Unici Podlascy. Rozwój kultu BłogosławionychBłoński, Bernard (Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej UNITAS, 2022)Niniejsze opracowanie przedstawia rozwój kultu Błogosławionych Męczenników z Pratulina. W pierwszej części artykułu zaprezentowano krótką historię procesu beatyfikacyjnego. Następnie autor omówił powstałe inicjatywy duszpasterskie związane z kultem Błogosławionych, m.in. powstanie Stowarzyszenia Pamięci Unitów Podlaskich „Martyrium” i Fundacji „Arka”, Diecezjalnej Rodziny Szkół im. Unitów Podlaskich oraz Bractwa „Strażnicy Kościoła”. W dalszej części artykułu zwrócono uwagę na rozwój sanktuarium pratulińskiego, liczne publikacje, wystawy, projekty filmowe poświęcone Unitom z Pratulina, a także uroczyste świętowanie kolejnych rocznic beatyfikacji. Wskazane inicjatywy i projekty są potwierdzeniem, że diecezja siedlecka zachowuje pamięć i rozwija duchowe dziedzictwo Unitów Podlaskich.