Błogosławieństwo w perspektywie trynitarnej. Wokół deklaracji „Fiducia supplicans”

Abstract

The article analyzes the content of the Fiducia supplicans declaration in terms of Trinitological themes. To interpret the source, a methodological key formed from the concept of “holiness”, source-related to the Trinitarian foundation of theology and experience of Christian faith, was used. The purpose of the research is to search for and comment on the dogmatic basis of the source. The theological question of blessing consists of the aspect of dynamics in the relationship between God and creation. Therefore, blessing is, on the one hand, God’s gift and, on the other hand, God’s glorification − this is also the structure of blessing in the declaration. In the document, read in a hagiological key, the blessing can be called the “Holy Presence”, God the Father – the “Source of the Holy Presence”, Jesus Christ – the “Center of the Holy Presence”, and the Holy Spirit – the “Vivifier of the Holy Presence”.W artykule przeprowadzono analizę treści deklaracji Fiducia supplicans pod kątem tematyki trynitologicznej. Do interpretacji źródła zastosowano klucz metodologiczny utworzony z pojęcia „świętość”, źródłowo powiązanego z trynitologicznym fundamentem teologii i doświadczenia wiary chrześcijańskiej. Celem badań jest wyszukanie i skomentowanie podstaw dogmatycznych źródła. Na teologiczną kwestię błogosławieństwa składa się aspekt dynamiki w relacji między Bogiem a stworzeniem. Dlatego błogosławieństwo jest z jednej strony Bożym darem, a z drugiej uwielbieniem Boga – taka jest też struktura błogosławieństwa w deklaracji. W dokumencie tym, odczytanym w kluczu hagiologicznym, błogosławieństwo można nazwać „świętą obecnością”, Boga Ojca – „Źródłem świętej obecności”, Jezusa Chrystusa – „Centrum świętej obecności”, a Ducha Świętego – „Ożywicielem świętej obecności”.