Teresa de Jesús ante la imagen de un Cristo llagado. La experiencia decisiva de Dios para Teresa. Análisis del relato

Abstract

Życie i świadectwo mistyków – z tej racji, iż w wierze Kościoła dany im został „bezpośredni dostęp” do centralnej tajemnicy wiary, to jest do Osoby Jezusa Chrystusa – staje się dobroczynną misją dla wierzących. Niniejszy artykuł został pomyślany jako swego rodzaju współpraca ze św. Teresą od Jezusa, należącą do grona mistyków Kościoła, która tak pisze w Księdze życia o Jezusie Chrystusie: „Jest On żywym obrazem, a nie umarłym człowiekiem, i daje zrozumieć, że jest człowiekiem i Bogiem; nie takim, jakim był w grobie, lecz takim, jaki wyszedł z niego po zmartwychwstaniu” (Ż 28). Celem podjęcia tej współpracy jest dostarczenie chociaż niewielkiej pomocy w odczytaniu doświadczenia opisanego przez św. Teresę oraz dyskretne przypomnienie za Listem do Hebrajczyków, że „Jezus Chrystus – wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (13, 8), jest otwarty na spotkanie człowiekiem. Rzecz jasna, że takie spotkanie czy też spotkania, niezależnie od ich głębi i intensywności, nigdy nie są spotkaniami banalnymi. Niemniej jednak pozostaje oczywiste i to, że możemy je banalizować. Ma to miejsce choćby w tym znaczeniu, że realne i tajemnicze spotkanie z Chrystusem w Eucharystii i poprzez Eucharystię nie jawi się nam wystarczająco wielkie i piękne. Sam fakt, że takiemu spotkaniu-komunii ofiarowanemu przez Jezusa Chrystusa obiektywnie niczego nie brakuje, zachęca nas do uaktywnienia wrażliwości właściwej dla wiary. Spotkania ze świętymi i ich doświadczeniem Boga mogą być niezmiernie inspirujące. Niniejszy artykuł ukazuje owoce próby pogłębionej analizy tekstu św. Teresy, która opisuje w Księdze życia swoje mistyczne spotkanie z Osobą, z Jezusem Chrystusem. Doświadczenie to miało miejsce w roku 1554. Lektura i analiza fragmentu Księgi życia z rozdziału 9 ogniskuje się wokół trzech kwestii: 1) kiedy miało miejsce doświadczenie; 2) na czym polegało lub jak przebiegało; 3) jakie były jego skutki. Całościowe ujęcie rezultatów lektury i analizy pozwala na potwierdzenie ogólnie przyjętego przekonania, że w następstwie doświadczenia Boga człowiek przestaje być egoistycznie skupiony na sobie, tak iż może bytować poddany Bogu z większą wolnością i prostotą. Tego rodzaju przemiana jest możliwa, gdyż doświadczenie mistyczne – jako akt wiary – prowadzi do głębokiego spotkania z tajemnicą Boga. O prawdziwości tego spotkania rozstrzyga obecność nowego poznania Boga i przemiana sposobów życia i postępowania.