Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj

dc.contributor.authorRatzinger, Joseph
dc.date.accessioned2024-08-30T11:17:42Z
dc.date.available2024-08-30T11:17:42Z
dc.date.issued2017
dc.description.abstractThe purpose of this article was to present the theology of the fourth request of the Lord’s Prayer. The fourth prayer, Our Father, seems to us the most „human” of all requests. The Lord, who directs our views on that, what is essential, on „the only necessary”, knows about our earthly needs and recognizes them. He, who tells his disciples, „do not worry about your life, what you will eat” (Matthew 6,25), invites us to pray for food for us and to entrust our concerns to God in this way. Bread is „fruit of the earth and work of human hands”, but the earth will not bear fruit if it does not receive the sun and rain coming from above. This interaction of cosmic forces, which is not in our hands, is opposed to the temptation of our pride to provide ourselves with our own strength. This pride is brutal and cold, and ultimately destroys the earth. It cannot be otherwise, because it defies the truth, according to which we humans are to transgress ourselves only by opening ourselves to God; only under this condition we can become great and free and actually be ourselves. We can and should ask.pl_PL
dc.description.abstractCelem niniejszego artykułu było ukazanie teologii czwartej prośby Modlitwy Pańskiej. Czwarta prośba Ojcze nasz wydaje się nam najbardziej „ludzką” z wszystkich próśb. Pan, który kieruje nasze spojrzenia na to, co istotne, na Jedynie konieczne”, wie o naszych ziemskich potrzebach i uznaje je. On, który swym uczniom mówi: „Nie martwcie się o swoje życie, o to, co macie jeść” (Mt 6,25), zaprasza nas jednak do modlitwy o pożywienie dla nas i do powierzania w ten sposób naszych trosk Bogu. Chleb jest „owocem ziemi i pracy rąk ludzkich”, ziemia nie wyda jednak owocu, jeśli nie otrzyma przychodzącego z góry słońca i deszczu. To niepozostające w naszych rękach współdziałanie sił kosmicznych przeciwstawia się pokusie naszej pychy zapewniania sobie życia wyłącznie własnymi silami. Pycha ta jest brutalna i zimna, a w ostatecznym rozrachunku niszczy ziemię. Inaczej być nie może, ponieważ przeciwstawia się ona prawdzie, zgodnie z którą my, ludzie, mamy przekraczać siebie samych jedynie przez otwieranie się na Boga; tylko pod tym warunkiem możemy się stawać wielcy i wolni i rzeczywiście być sobą. Prosić możemy i powinniśmy.pl_PL
dc.description.sponsorshipPWT Wrocławpl_PL
dc.identifier.citationCommunio, 2017, R. 37, nr 1 (197), s. 5-11.pl_PL
dc.identifier.issn0208-7995
dc.identifier.urihttp://theo-logos.pl/xmlui/handle/123456789/20226
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Pallottinumpl_PL
dc.rightsAttribution-ShareAlike 3.0 Poland*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/*
dc.subjectModlitwa Pańskapl_PL
dc.subjectchlebpl_PL
dc.subjectpotrzeby człowiekapl_PL
dc.subjectziemiapl_PL
dc.subjectprawdapl_PL
dc.subjectOjcze naszpl_PL
dc.subjectLord’s prayerpl_PL
dc.subjectbreadpl_PL
dc.subjecthuman needspl_PL
dc.subjectearthpl_PL
dc.subjecttruthpl_PL
dc.subjectOur Father prayerpl_PL
dc.subjectteologiapl_PL
dc.subjecttheologypl_PL
dc.subjectmodlitwapl_PL
dc.subjectprayerpl_PL
dc.subjectpożywieniepl_PL
dc.subjectfoodpl_PL
dc.titleChleba naszego powszedniego daj nam dzisiajpl_PL
dc.title.alternativeGive us this day our daily breadpl_PL
dc.typeArticlepl_PL

Pliki

Oryginalne pliki

Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Miniatura
Nazwa:
Ratzinger_Chleba_naszego_powszedniego.pdf
Rozmiar:
723.39 KB
Format:
Adobe Portable Document Format
Opis: