Guerra Gomez, Manuel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1995)
Istnienie sekt potwierdza powszechnie już przyjmowany przez fenomenologów religii fakt, że zmysł religijny jest wpisany w ludzką naturę. Ale równocześnie są one znakiem i przyczyną degradacji religijnej, postępującej od teocentryzmu wieków średnich do antropocentryzmu epoki nowożytnej i postmodernizmu zachodniego. Oto stopnie ich określeń i redukcji: (1) Kościół (katolicki) i religie niechrześcijańskie nie, Jezus Chrystus tak; (2) „Jezus” i kościoły chrześcijańskie nie; „Chrystus” tak; (3) Chrystus nie, Bóg tak; (4) Bóg nie, religia tak; (5) religia nie, to co ludzkie, ubóstwione, tak. Retrospektywne spojrzenie na inne sytuacje historyczne pozwala dostrzec niebieskie światło i znaki nadziei z głębi tej studni, która wydaje się być bez wyjścia.
