Ochman, Andrzej (Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego, 2015)
Dla Habermasa sfera publiczna jest centrum życia społeczno-politycznego. Jest ona niejako buforem między społeczeństwem a płaszczyzną władzy i polityki. Właściwy jej kształt zapewnia możliwość trafnej oceny problemów i przekazywania ich do centrów decyzyjnych władzy. Sfera publiczna jest sferą prywatnych ludzi gromadzących się w publiczność, jednak niejako biernych widzów, ale aktywnie włączających się w definiowanie i rozwiązywanie wspólnie tematyzowanych problemów. Jej ideał Habermas upatruje w XVIII-wiecznej sferze mieszczańsko-obywatelskiej, po której jednak następuje jej rozpad. Media stają się elementem opiniotwórczym i manipulującym publicznością.
