Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/1205

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8

Die biblische Hermeneutik und eine neue Evangelisierung
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Artykuł jest uaktualnioną syntezą dwóch różnych wykładów gościnnych, jakie autor miał w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ruhry w Bochum (4.12.1991) i Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji (3.12.1993). I. Z problematyki interpretacji. Został postawiony podstawowy problem interpretacji: w jaki sposób możemy przeprowadzić łuk hermeneutyczny pomiędzy podmiotem a przedmiotem tak, aby nie popaść w relatywizm? Czy istnieje prawda w sobie? Na te pytania autor szuka odpowiedzi w oparciu o soborową konstytucję o Objawieniu Bożym Dei verbum, dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej o interpretacji dogmatów i dokument Papieskiej Komisji Biblijnej o interpretacji Biblii w Kościele. II. Nowa ewangelizacja jako miejsce hermeneutyczne. W poszukiwaniu właściwego sensu pojęć „(nowa) ewangelizacja” ma miejsce analiza wypowiedzi Soboru Watykańskiego II, papieskich encyklik i enuncjacji, dokumentu z Puebla i dokumentów końcowych IV i V sesji Katolickiej Federacji Biblijnej (Bogota 1990 i Hongkong 1996). III. Wnioski końcowe. 1. Znaczenie Biblii w dzisiejszych strukturach komunikacji międzyludzkiej. 2. Znaczenie przekładów Biblii - historycznie i współcześnie. 3. Punkty newralgiczne chrześcijańskiej lektury Pisma św., 4. W oparciu o myśl Jana Pawła II: znaczenie Biblii w dialogu międzyreligijnym (judaizm, islam).
Giovanni Orlando, Maria nella teologia ecumenica di Max Thurian, Piemme 1995
Życiński, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
La giustificazione e la salvezza in Paolo
Wronka, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Celem artykułu jest porównanie dwóch pojęć soteriologicznych w listach św. Pawła: usprawiedliwienia i zbawienia. Prace egzegetyczne nie poświęcają zagadnieniu wzajemnej relacji pomiędzy tymi pojęciami specjalnej uwagi. W pierwszej części autor przytacza podstawowe słownictwo używane przez Apostoła i jego znaczenie ogólne. Chodzi o dwie rodziny terminów zgrupowanych wokół czasowników dikaióō (usprawiedliwić) i sō(i)zō (zbawić). Pierwsza grupa, typowa dla literatury Pawiowej, ma charakter prawniczy, lecz Apostoł nadaje jej znaczenie bardzo specyficzne. Według niego bowiem Bóg usprawiedliwia nie sprawiedliwych, którzy mogą się wykazać dobrymi czynami, lecz grzeszników (por. Rz 4,5), którym takich czynów właśnie brak. W takim rozumieniu usprawiedliwienie nie ma wiele wspólnego ze sprawiedliwością rozumianą potocznie, lecz z dobrocią i miłosierdziem. Druga grupa terminów, służąca w całym Nowym Testamencie do oznaczenia zbawienia, ma u Pawła charakter ściśle teologiczny i niesie w sobie dwa aspekty znaczeniowe: negatywny (wybawienie od zła) i pozytywny (obdarowanie dobrem). Druga część artykułu zawiera rezultaty analizy dwóch tekstów, w których wspomniane terminy występują razem: Rz 1,16-17 i 5,1-11, w kontekście całego Corpus Paulinum. Z braku miejsca pominięto tekst Tt 3,4-7 (szczegółową analizę tych trzech tekstów pragniemy opublikować odrębnie). W zakończeniu artykułu podsumowuje się wyniki dociekań. Pokazują one w pierwszym rzędzie, że oba pojęcia mają wiele punktów wspólnych. Sprawcą usprawiedliwienia i zbawienia jest Bóg, cała Trójca Święta. Punktem kulminacyjnym działania Bożej mocy była śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wydarzenia te objawiły też najpełniej miłość Bożą, która jest jedynym motywem usprawiedliwienia i zbawienia. Oba dzieła stoją w opozycji do sądu i potępienia i są darmową łaską, której człowiek może oczekiwać z pewnością. Staje się on uczestnikiem tych rzeczywistości poprzez wiarę, posłuszeństwo ewangelii i przyjęcie chrztu. Oznacza to dla niego ontyczną zmianę, osiągnięcie nowego stanu: pojednanie z Bogiem i udział w Jego życiu i chwale. Oprócz punktów wspólnych istnieją też i różnice między usprawiedliwieniem a zbawieniem. Pierwsze dokonuje się już teraz, jest pewnym aspektem dzieła zbawczego, wstępem i gwarancją ostatecznego zbawienia, dotyczy samego człowieka, ma charakter polemiczny przeciw judaizmowi, według którego usprawiedliwienie będzie mieć miejsce na końcu czasów w oparciu o czyny człowieka, nie jest pojęciem niezbędnym w teologii Pawła. Zbawienie, obecne już teraz, dokona się ostatecznie w czasach eschatologicznych, kiedy obejmie cały kosmos (por. Rz 8,19-25), i będzie polegać na wyzwoleniu od wszelkiego zła i udziale w wiecznym życiu Boga, jest celem końcowym planu Bożego i pojęciem podstawowym w teologii Pawła i całego Nowego Testamentu, która bez niego zostałaby istotnie okrojona.
Historia – mit – teologia
Jelonek, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
History, myth and theology are the three poles of a Biblical story. At its basis lies a historical fact which is not described in the language of history but of myth to let the dimension of transcendence unfold. History and myth, on the other hand, create theology which has extremely strong historical grounds in the Bible (God acts and reveals Himself in history and through history), but could not be expressed without a myth element. Theology has to go beyond the worldly order and reach God since He cannot be expressed otherwise. At last there appears a harmonious synthesis of history, myth and theology and every study of the Bible which would omit one of these elements is bound to lose. In every genuine story one should aim at finding proper boundaries between history and myth and at understanding the full sense of the story, which is expressed in its theology. The history of exegesis shows that this task is by no means easy and requires continuous studies. At the end of these considerations we should express our great joy and gratitude to God that after the Constitution “Dei verbum” we enjoy true freedom in the Church: the freedom which allows us to discuss without constraints the range of history and myth. We may still have to alter the boundaries of these two cognitive expressions, sometimes giving priority to history, sometimes to myth, but neither of them has to be feared, and finally, a place has to be found for either. Approving of both conceptions, without quarreling about them, enables us to fathom the theological perspective, for the uncovering of which we have been given the Bible, an inspired Book of God’s Revelation.
The New Encyclopedia of Archaeological Excavation in the Holy Land, Ephraim Stern (red.), Carta, Jerusalem 1993, V. 4, ss. 1552.
Bogacz, Roman (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Przemiana pustyni przez wodę u Iz 40-55
Hałas, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Summarizing our reflections on the Biblical picture of the desert being turned into fertile soil, it can he stated that it is very characteristic of the Near East and of its part – Palestine. And so it found its place in the Bible since the Bible was written in these surroundings. A spectacular character of this phenomenon perfectly illustrates the work of God. It is as wonderful and creative as is the miracle of life in an irrigated desert. God’s work on man is in every respect generous, beneficial and positive. This work can bring about a quick and marvelous change for better. Theology will later try to define more thvroughly what God’s work exactly consists in. The Bible, with its pictorial style, does not define but gives a vivid, suggestive and easily understood picture. The picture is naturally not as precise as a theological definition and yet its beauty appeals to imagination so much more. It is also easier to understand even for those who are not educated. Even the best definition is unable to render the entire beauty of a picture. The picture of water changing the desert became in later books a picture of the work of the Holy Spirit.
Teologiczne rozważania nad problemem odpoczynku
Ostrowski, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
The issue of leisure time and rest is rarely dealt with in Polish theological writing. The author focuses on the exploration which would enable him to talk about rest on the basis of theology. Biblical sources – both the Old and the New Testament are full of interesting passages which allow searching for a deep meaning of repose. From Christian perspective rest is not only man’s due regeneration of physical strength needed for work, but also following the example of God Himself. Human rest bears a reflection and an announcement of redemptory and eschatological realities. Its climax is found in worship celebration. Achieving full rest requires man’s deep moral transformation. Leisure time then cannot be separated from the relevant aims of man’s existence. Like other aspects of life it is a period of realization of Christian vocation. In his rest man approaches God and proceeds on his way to holiness. It is therefore both a theological and a pastoral task to take up the issue of rest in Christian life.
Zagadkowe „chciał ich minąć” (Mk 6,46)
Dąbek, Tomasz Maria (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
This characteristic phrase we find only in the Gospel according to Mark, in the pericope „Jesus walks on the water” It is difficult to intrerprete these words. We can compare this phrase of Mark with the following Old Testament texts: Ex 33,19.22; 34,5f and 1 Kings 19,11: Moses and Elijah saw the „Glory of God” (kebôd Jhwh). In this comparison Jesus walking on the water appears as „the Glory of God” – a transcendent Person although hidden „in the condition of a slave” (Phil 2,7). In this moment his disciples are not yet ready to understand the mystery of the Glory of Jesus godness. It is possible that in this text Mark presents the characteristic for him messianic secret.

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45) wg Temat "Biblia"