Itinera Spiritualia, 2011, Vol. 4
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/29883
Przeglądaj
Przeglądaj Itinera Spiritualia, 2011, Vol. 4 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Ciało, krew i duch w EucharystiiSeweryn, Tomasz (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Pozycja Dinamica dell’amore secondo san Giovanni della CroceRuszała, Andrzej (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Powołanie człowieka do miłości jest najbardziej fundamentalnym i najgłębszym powołaniem, od realizacji którego zależy wszystko w jego życiu: poczucie sensu, szczęście i pełnia życia. Artykuł przedstawia dynamikę miłości w życiu człowieka, która – w ujęciu św. Jana od Krzyża – jest dynamiką historii zbawienia, dokonującej się w człowieku i przeżywanej przez niego na co dzień. Przeanalizowane zostały najważniejsze momenty tej zbawczej dynamiki miłości, odczytywane przez Doktora mistycznego zawsze w kluczu personalistycznym. Źródłem miłości i jej rozwoju jest Boża inicjatywa i Boży plan miłości wobec człowieka. Fakt grzechu jest odrzuceniem ze strony człowieka miłości Boga, które rodzi konkretne, negatywne konsekwencje w życiu duchowym. Kolejnym etapem historii miłości jest objawienie Bożej miłości w tajemnicy odkupienia, dokonanego przez Chrystusa oraz odpowiedź człowieka na tę miłość i współpraca z nią. We współpracy tej można wyróżnić aspekt czynny, przedstawiony jako miłosne poszukiwanie Boga przez człowieka i bierny – jako miłosne poszukiwanie człowieka przez Boga. W ten sposób, w kluczu miłości można zrozumieć najgłębszą istotę charakterystycznych dla Doktora karmelitańskiego pojęć nocy ciemnej i oczyszczeń, zarówno w ich aspekcie czynnym, jak i biernym. W końcu przedstawione zostały najważniejsze cechy, charakteryzujące pełnię miłości człowieka doskonale oczyszczonego i zjednoczonego z Bogiem.Pozycja La “petite voie mariale” selon Marie de FiesoleDobrzyński, Andrzej (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Artykuł stanowi teologiczny komentarz do francuskiej książki pt. La toute petitesse, napisanej w 1942 roku przez karmelitankę z klasztoru w Lisieux, posługującą się pseudonimem. W rozważaniach autorki widoczny jest wpływ duchowości „małej drogi” św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W „małej drodze maryjnej”, proponowanej przez Marie de Fiesole, kluczowym jest odwołanie do metafory życia in sinu matris: stania się maleńkim pod sercem Najświętszej Panny, by całkowicie poddać się działaniu Chrystusa. Duchowość „życia w Maryi” jest chrystocentryczna, sakramentalna i kontemplacyjna. Naśladując Maryję w Jej uniżeniu, osoby wierzące przeżywają uczestnictwo w Eucharystii jako spotkanie z Panem w bijącym sercu Kościoła. W artykule podjęto także próbę ukazania małej drogi maryjnej od strony duszpasterskiej. Książka La toute petitesse jest mało znana, ponieważ wydano ją przed wielu laty we Francji w dwóch niewielkich nakładach. Artykuł ma na celu przybliżenie duchowości Marie de Fiesole szerszej grupie czytelników, zwłaszcza osobom zainteresowanym duchowością maryjną i karmelitańską.Pozycja Powołanie brata zakonnegoFirszt, Grzegorz (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Pozycja The Grace of Vocation and the Explanation of Existence: a Study Based on the Youth of St. Raphael KalinowskiWach, Albert Stanisław (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Artykuł stanowi próbę przedarcia się przez gąszcz historycznych i egzystencjalnych wydarzeń związanych z okresem pierwszych dwudziestu ośmiu lat życia Józefa Kalinowskiego (św. Rafała) i dotarcia do teologicznego „miejsca” jego spotkania z łaską powołania szczegółowego (życie zakonne, kapłaństwo). Jest jednocześnie usiłowaniem znalezienia odpowiedzi na pytanie stawiane przez naszego Bohatera o własną egzystencję i jej znaczenie. Podstawą źródłową analizy są jego osobiste Listy i Wspomnienia. Celem artykułu, który ma też charakter duszpastersko-powołaniowy, jest pokazanie na konkretnym przykładzie związku i wzajemnego oddziaływania pomiędzy łaską powołania a rozumieniem samego siebie. Część pierwsza obejmuje okres do 16. roku życia. Są to lata dojrzewania w środowiskach rodzinnym i kościelnym, które wywierają pozytywny wpływ na kształtowanie jego osobowości, a nawet może przyczyniają się do rozwoju ukrytej łaski jego osobistego powołania. Sam Kalinowski, wspominając w późnym okresie życia ten czas i „niektóre dane”, zakłada jej istnienie w młodości. Łaska ta, z nieznanych dla nas powodów (niewystarczająca jej świadomość?, wątpliwości?), nie zostaje jednak przez niego podjęta, co powoduje wiele zamętu w jego życiu i doprowadza do rozchwiania i połamania na „nieskładne części” jego młodej egzystencji. Część druga poświęcona jest okresowi studiów w Petersburgu oraz wchodzeniu w dorosłość i samodzielność (Brześć). Jest to bodaj najciemniejszy okres jego życia, naznaczony dużym zagubieniem egzystencjalnym, w którym dokonało się osłabienie więzi z Kościołem i oddalenie od sakramentów. Wciąż przyświeca mu jednak wyniesione z domu światło prawdy. Ono chroni go przed pokusą nihilistycznego zafałszowania swej egzystencji. Wielką pomocą jest też odbudowanie więzi z rodziną. Otwarte dzielenie z najukochańszymi osobami wspólnych wartości i najgłębszych tęsknot serca ułatwia mu dokonywanie codziennych wyborów, odkrycie celu życia, a nawet uruchamia swego rodzaju sprężynę, która równoważy stosunek do doczesności i jednocześnie pociąga ku wieczności. Część trzecia wprowadza czytelnika w świat najbardziej wewnętrznych przeżyć Kalinowskiego. Jego historia osobista i losy Ojczyzny – skądinąd bardzo dramatyczne dzieje powstania styczniowego – stanowią tu jedynie tło. Głównym protagonistą tego etapu życia Kalinowskiego jest bowiem w tym wypadku Słowo Boże, które wdziera się do jego serca i doprowadza cały dramat do punktu kulminacyjnego. Przede wszystkim „zakazuje” mu Ono małżeństwa, którego zawsze pragnął. Powstała w ten sposób pustka serca zostaje wypełniona wyraźną obecnością misterium Chrystusa. Niezrozumiały natomiast dla otoczenia stan społecznego zawieszenia w próżni, który trudno mu tymczasem innym wytłumaczyć, powoduje wiele perypetii w jego międzyludzkich relacjach. Przystąpienie do sakramentu pokuty i całkowite otwarcie się na Boga i ludzi umożliwiają mu ostatecznie usłyszenie decydującego głosu Bożego wezwania. Ono z kolei rozjaśnia całą jego dalszą egzystencję, także relacje z ludźmi.Pozycja Wierność (o)sobie. Szkic do antropologii Edyty SteinMachnacz, Jerzy (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Pozycja Wpływ mistycznego doświadczenia Karmelu na kulturęCannistrà, Saverio (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Pozycja Wybrane przykłady z ikonografii św. Teresy od JezusaWanat, Benignus Józef (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)Pozycja Wybrane zagadnienia z tłumaczenia liturgii eucharystycznej na język hebrajski. Inspiracje dla pełniejszego rozumienia EucharystiiNyk, Piotr (Wydawnictwo Karmelitów Bosych, 2011)