Polonia Sacra, 2008, R. 12 (30), Nr 22 (66)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/2805

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 24

Aktualność systemu prewencyjnego św. Jana Bosko w kondycji współczesnego adolescenta
Gwóźdź, Agnieszka (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
La jeunesse est une mission, un devoir pour les jeunes eux – memes mais aussi pour les pédagoques. Au XXI ème siècle la jeunesse n'est pas un tache facile, vu le fait que dans le monde d'aujourd'hui il y a bien des problèmes sociaux différents étants le résultat du pluralisme qui devient de plus en plus répandu. Parmi de nombreuses expériences négatives qui rencontrent aujourd'hui un jeune homme l'une des plus dangereuses est sans doute la narcomaine. Le système d'élèvement de sain Jean Bosko constitue une proposition de résocialisation pour les jeunes narcomanes. A génialité de sa méthode pédagogique consiste aux objectifs pédagogiques bien précisés basés sur les trois principes – la sagesse, la religion et l'amour. Le sujet d'élèvement dans le système de prévention de saint Jean Bosko est un homme en tant qu'une personne composée du corps et de l'ame. Ainsi, relèvement la thérapie couvrent toutes les plate – formes touchées par la maladie de narcomenie parmi lesquelles on peut énumérer la plate – forme psychique, physique et spirituelle. Dans la résocialisation des narcomanes ancum aspect n'est pas négligé. Pour cette raison la thérapie basée sur le système d'élèvement de saint Jean Bosko est juste et actuelle.
Biblijne święto Sukkot
Jędrzejewski, Sylwester (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
The calendars of Israel, included in the OT texts, show the evolution of the holiday Succot. The development consisted in a switch from the original celebrations of the harvest feast to celebrating it as a remembrance of the wanderings of the Israelites in the desert after their fleeing from Egypt. The process of rereading the texts and reinterpreting the feast of the harvest finishes with the rite of the holiday of Succot. In the after-deportation period we observe rivalry among the circles which in the holiday of Succot want to see the Israeli agricultural feast, reinterpreted by historic experience of God's care during the wandering in the desert. It is expressed in an additional element, i.e. the duty to live in huts. The Jerusalem circles of the end of the Biblical epoch treat the holiday of Succot, which they link with the holiday of Hanukkah, as an instrument of political and religious consolidation of Israel.
Charakterystyka gniewu na podstawie Rozmyślań Marka Aureliusza
Kempys, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Emperor of the Roman Empire, Marcus Aurelius (121–180), stoical philosophy follower, believed that anger, though not compliant with the human nature and being always some deficiency of humanity, belongs to one of typically human competences and feelings. According to the author, being angry is not a manly quality. Moreover, anger always imprints a durable stamp on an angry man's face. Aurelius writes that there are two types of reason to be angry: the first one may be called human, the second – random. On the part of people the reasons to be angry may be the following: our relatives and friends; those who are accompanied by unpleasant smell; those who make some mistakes; people who are insensitive and ungrateful; those who evaluate and judge us, as well as those who act against the state. While among the random reasons he names the following: lifespan, coincidence and future events. According to the author the most frequent manifestations of anger are: touchiness, maliciousness and cruelty. Touchiness means bearing a grudge againts others; maliciousness means being harmful towards another person in a tiresome way; whereas cruelty is always some way of relishing doing harm to and inflicting suffering on somebody. From Aurelius' point of view, the flaw of angriness always has disastrous consequences and is characterised by unwise behaviour as well as using one's will in a way which is at variance with nature. Am ong the consequences of anger Aurelius ennumerates the following: reluctance and being suspicious. In order to prevent anger, the author advises everyone: to have agreeable disposition, avoid even what appears to be anger, not to get angry with anyone and to remember that man's life does not last long.
Charyzmat osoby i autorytet urzędu. Wokół pytania o „gatunki literackie” współczesnych wypowiedzi papieskich oraz Stolicy Apostolskiej, Katowice 2007
Dulian, Renata (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Destrukcyjne tendencje we współczesnej telewizji
Baczyński, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Until very recently the separation of the basic functions of mass media seemed an easy task. A reflection on the nature of mass media ended in producing a long, though impermanent, list of functions which has a visible tendency for fluctuation. Some functions soon faded, some appeared unexpectedly. In post-communist countries the relentless propaganda of the totalitarian system gave way to a mitigated political propaganda. The media gained additional power and became an efficient check tool of exercising power. These functions of the media which once seemed undisputed: informative, entertaining and educational (and sometimes tutorial), were placed on top of the above mentioned list. The transformation process on the market of media communication is indeed taking place so fast that its results are difficult to foresee. We already hear about a media civilization, a tele-world, a media market, m-education, the Web generation and even about man as a medium for the media. One ting, however, is certain – we cannot be indifferent to this process. Whether or not the TV of the future continues to have its "anti-educational" face, depends to a great extent on the viewer. In accordance with the rules of the game on the free market, it is the viewer who has a trump card in his hand – a remote control – and by just pressing on and off can decide about the fate of a destructive program, at least in his own world.
Dobro osoby jako podstawowe kryterium etyczne w myśli Jana Pawła II
Kupczak, Jarosław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
This paper was to have been devoted to the theory of welfare present in the encyclical Veritatis splendor. Eventually, it focuses more on the approach to ethics in the classical concept of natural law presented in the encyclical. This is also the key concept in the Christian theology of welfare. It allows us to look at the Commandments of the Decalogue as a road to self-fulfillment of a rational and independent subject through putting into effect the welfare which is his due. Christian Revelation, which is inscribed in the message of the encyclical Veritatis splendor – as opposed to the Old Testamental Decalogue – shows a richer palette of human welfare through which God responds to the cravings of his creation, as in the well-known statement of St. Augustine: “You have made us for yourself, and our hearts are restless until they rest in you.” Pardoning enemies, the transformation of human heart through grace, the truth of following the suffering Christ and perfecting human freedom through sacrificing oneself are just a few examples of supernatural welfare that illuminates Christian Revelation. This is the welfare unknown in the Revelation of the Old Testament and only vaguely sensed by other religious traditions. This is the welfare that can be received through keeping the ethical norms.
Dyskurs wokół statusu nauki o mediach i komunikacji społecznej
Drożdż, Michał (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
A multi-dimensional character of the issues and problems connected with mass media and a diversity of the fields of research indicate an interdisciplinary character of mass media. The aim of our analyses was to show the search for the rank of studies on mass media and social communication, also in the context of a dispute on the interdisciplinary character of media research. Undoubtedly, new media technologies, as well as many other processes of civilizational development have changed the conditions of scientific approach to media and media communication. Considering their diversity and multi-aspect character, a lot of phenomena and trends generated by mass media have to be the subject of an analysis of various sciences or of one interdisciplinary science. The role of an interdisciplinary platform can and indeed should be played by modem sciences studying media and communication: communicology and mediology. A broad consensus, which we also support, has been reached in the discourse on the interdisciplinary character of media research to recognize communication science as a field of interdisciplinary research, based on empirically oriented sociological sciences and characterized by a wide sociological, psychological and philosophical context and roots, and to recognize it as a field of pragmatic functionality and epistemological and methodological accuracy.
Le gothique de source et la transparence en architecture contemporaine du sacrum
Bogdan, Mirosław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Okres architektury gotyckiej rozpoczyna się wraz z rekonstrukcją bazyliki Św. Dionizego, ukończonej w pierwszej połowie XII w. w Saint Denis, usytuowanym na północ od centrum Paryża w strefie przedmieści. Tutaj dla realizacji swojej koncepcji opat Suger szuka kamienia, drewna i sprowadza rzemieślników, artystów, kamieniarzy, złotników oraz witrażystów, wysokiej klasy profesjonalistów. Stylowo nowy kościół konstruowany jest pod warunkiem, że jego forma architektoniczna stanie się prototypem katedr francuskich. Według Sugera z Saint Denis, sam Bóg jest architektem, który tworzy ten nowy dom. Sklepienie krzyżowe, zastosowane tutaj, podkreśla nade wszystko majestat światła odnośnie do jego funkcji symbolizowania egzystencji Boga samego we wnętrzu kościelnym. Od tego czasu, to znaczy począwszy od roku 1144, kiedy chór zostaje ukończony, rozpoczyna się nowy okres w historii sztuki. Dotyczy to również tej części kościoła Saint Denis, która zostaje zachowana jako stary korpus nawowy. Według Sugera, ta stara część świątyń była poświęcona niegdyś przez samego Chrystusa. Pojawia się w Saint Denis witraż, który przejmuje rolę malarstwa na murze romańskim. To wielkie płaszczyzny szklane, które decydują, że nigdzie we wnętrzu nie istnieje przestrzeń bez światła. Tutaj każdy fragment wnętrza podporządkowuje się operowaniu promieni słonecznych, wraz z regularnością zależną od systemu konstrukcyjnego. Z tego powodu istnieje prezentacja siły w konstrukcji, która wyraża się w rysunku linii zakrzywionych w czynności ich wyprostowywania się. Architektura gotycka, w swojej przestrzeni intuicyjnej, jest prawie że zdefiniowana jako funkcjonalizm średniowieczny. To światło, odnoście do jego funkcji definiowana Sacrum, jest tym elementem, który wiąże tą sztukę z każdym stylem plastycznym w innym czasie. Uniwersalizm oświetlenia dziennego przybliża więc konstrukcję gotycką do budowli w XX wieku. Każda funkcja wyrażana jako przestrzeń widzialna i dostrzegalna dla zmysłów łączy te dwie epoki. Dla nich istnieje zawsze coś, co domaga się, aby przestrzeń architektoniczna była zawsze oglądana jawnie, bez zróżnicowania natężenia światła w poszczególnych częściach budowli. Jest możliwe, że to wszystko stanie się porównywalne z koncepcją eschatologiczną pojęcia SACRUM, gdzie cały świat egzystuje jako ten oświetlony przez jednakowe natężenia „światła niebieskiego”. W czasach opata Sugera z Saint Denis każdy mógł zostać obdarowany darem niebieskim, ale według świadomości średniowiecznej szczególne dary były zachowane dla tych, którzy byli zgromadzeni za murem ogrodzenia, które oddzielało chór kapłański od reszty wnętrza sakralnego. Ta odpowiednia granica jest symbolizowana w wymiarze architektonicznym poprzez mur okalający strefę eucharystyczną z prezbiterium zamkniętym. Jest nim ten mur, którego dwa końce umiejscowione na zakończeniu dwóch skrzydeł przebiegających za stallami są powiązane poprzez obecność lektorium usytuowanego symetrycznie – jak ołtarz główny – na głównej osi kompozycji. Kiedy wielkie połacie witraży, zgrane wertykalnie ze strukturą szkieletową, tworzą tutaj granice przekraczalne dla promieni słonecznych, odwrotnie – ściana ogrodzenia chórowego nie kształtuje przekraczalnej granicy dla tych, którzy nie są powołani. Gotyk francuski stwierdza jednoznacznie, że istnieje w kościele tylko chór wschodni, a nie, jak to występowało w romanizmie, gdy istniała tendencja budowania świątyni z dwoma chórami. W swojej źródłowej formie we Francji kształtuje on jeden transept w planie kościoła jako bazę rozpoczęcia i zakończenia obejścia chóru. Obejście chóru w gotyku wypełnia bardziej swoją symboliczną funkcję, niż w czasie romańskim, gdy otaczało ono chór wraz z jego niskim murem ogrodzenia, który istniał jako zapewniający oglądalność ołtarza przez wszystkich. Chodzi o wezgłowie, którego forma posiada swój punkt źródłowy w środku konstrukcyjnym absydy chóru. Wnętrze tej ostatniej, kiedy istnieje tam ołtarz główny, jest definiowane jako sanktuarium. Możliwym jest, aby oddzielić tutaj delikatnie jego przestrzeń przy pomocy balustrady (balasek) od części z dwoma rzędami stalli umiejscowionych naprzeciwko siebie. Transparentność struktury istnieje zawsze jako element, który ujednolica Kościół. Jego ukonstytuowanie, kiedy egzystuje On w przeźroczystości moralnej i hierarchicznej oznacza, że wszystko jest oparte na prawdzie, a prawda jest nieodzowna, aby w Nim żyć. Identyczne zapewnienie jest poświadczane przez architekturę sakralną, która odwzorowuje, albo prowadzi, aby odwzorować naukę Kościoła. Dotyczy to tak samo ścian witrażowych, które funkcjonują w gotyku również po to, aby nie udostępniać każdej strefy, która mogłaby być źródłem cienia. On sam jest nieodzowny w okresie baroku, kiedy istnieje w świątyni jako przeciwwaga światła odpowiadającego oświetleniu zenitalnemu. Aktywność tego światła, przy tym bardziej symbolicznym latarni kopuły, przypomina, że istnieje w tym wnętrzu, oprócz ołtarza głównego i tych na zakończeniach transeptu, kilka innych np. w kaplicach flankujących obustronnie nawę główną. Inaczej niż na Soborze Trydenckim (1545-1563), prawo po II Soborze Watykańskim (1962-1965) stwierdza, że we wnętrzu kościoła, który jest budowany jako nowy, poprawnym jest wznoszenie tylko jednego ołtarza. Teraz przestrzeń przeźroczysta jest konieczna, aby określić obiekt, który ona otacza. Mówiąc jeszcze inaczej, racjonalny kontrast formalny i nie tylko taki, jest konieczny w celu odnalezienia piękna jako dwóch rzeczywistości, tej widzialnej i tej niewidzialnej, egzystujących oddzielnie. Wraz z kontrastem plastycznym obudowy, tym zależnym od funkcji, tabernakulum przechowujące Święte Hostie jest obiektem odmiennym formalnie od stołu ofiarnego. Dotyczy to „stacjonowania”, które przemawia w cichości o obecności tych akcji liturgicznych, których rzeczywistość dokonuje się w innym miejscu strefy sakralnej. Oddzielenie tabernakulum od stołu ofiarnego pozwala również odkryć na nowo piękno. Przy tym istnieją nowości technologiczne w sztuce budowania, pozwalające konstruować bez podpór wewnętrznych wielkie rozpiętości budynków, nieznane wcześniej. Wraz z tym, widzialność w takim, wnętrzu sakralnym jest dobra i każdy jej fragment jest dobrze eksponowany. Podobnie egzystuje Liturgia Święta, która jest dzisiaj dostępna wizualnie dla każdej osoby, która znajduje się w nawie kościoła. Przy autonomii obiektów liturgicznych jest dobrze dostrzegalny ruch i to wszystko, co się naokoło nich dzieje. Tutaj usytuowanie w aspekcie aranżacji wnętrza i ruchu jest tym wszystkim, co jest jakby nieodzowne dla odnalezienia piękna w tym miejscu. Indywidualizm formy funkcjonalnej związany jest tutaj z estetyką przestrzeni przeświecającej, która definiuje wszystkie obiekty nieprzeźroczyste umiejscowione wewnątrz niej. Jest to w końcu tak dalece odnajdywalne w wertykalnej architekturze gotyckiej, wraz z zastosowaniem muru lektorium. Ten ostatni wyraża tak samo indywidualizm jak i obecność piękna formalnego. Z pomocą takiej bariery plastycznej, ta obecność jest świadomie całkowicie akceptowana. Wspomniana bariera decyduje o funkcji widzialności we wnętrzu kościoła. Po II Soborze Watykańskim, architekci, akceptując obszerność symboliki światła, a w pewnym stopniu aktualność tej gotyckiej, myślą o nowej definicji formy kreowanej za pomocą długości, szerokości i wysokości przestrzeni sakralnej jednej samodzielnej funkcjonalnie nawy. Poszukiwanie przejrzystości, w aspekcie symbolicznym, wewnątrz współczesnej świątyni jest procesem naturalnym i według autora może się ono realizować między innymi poprzez zastosowanie patia. Drzewo zasadzone w tym malutkim ogrodzie, jeżeli istnieje on tutaj, posiadałoby, wraz ze swoją osłonecznioną koroną, bardzo specyficzną symbolikę. Definitywnie ta „studnia życia” staje się źródłem horyzontalnego oświetlenia we wnętrzu, to znaczy źródłem oświetlenia tworzonego inaczej niż to kreowane przy pomocy dachowego uskoku świetlnego. Mówiąc inaczej, uskok świetlny w dachu nie jest potrzebny, kiedy całe wnętrze jest wyraźnie oświetlone, a jego strefa eucharystyczna czytelnie akcentowana, a dokonuje się to poprzez patia flankujące obustronnie osiowo definiowaną przestrzeń sakralną. Dzisiaj wszystko się kończy na nawie, która jest jedna teraz i zależy to od jej nowej definicji w naszej epoce. Jest to definicja podkreślająca, że system liturgiczny jest ważniejszy od tego technicznego. Przy tym powrót do źródła, jakim jest opactwo w Saint Denis, wydaje się czymś wskazanym. Takie poszukiwanie transparentności dotyczy również osoby słynnego opata Sugera, człowieka modlitwy, a jednocześnie kolekcjonera pięknych przedmiotów.
Katecheza inicjacji chrześcijańskiej w Kościele współczesnym, red. K. Kantowski, Szczecin 2007, stron 375
Panuś, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Kreacjonizm i ewolucja
Jelonek, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Throughout its history mankind gradually discovered various ways of cognizance, which helped it answer the question about the reality which surrounds man. The first was the mythical cognition, in which man used symbols as cognition tools, and put the relations between them in mythical stories. The mythical cognition lasted universally for a very long time and in a specific way allowed people not only to understand the surrounding world, but to be in contact with it. Research on the development of the world, freed from the limitations forced by the antireligious propaganda, leads to a vision of an evolution, which – as a subject of natural sciences – must be independent of religious assumptions and explain everything without the need to resort to them. However, this vision must be open for them in such a way that within the worldview (and not a scientific theory) created by an individual, as based on scientific accomplishments, but supported also by philosophical and religious cognition, it will make a coherent whole. The truth is one; it allows for philosophical creationism and natural evolutionary cognizance. In this way we will be able to better explore the surrounding world and aspire to God.
Ks. Stanisław Łabendowicz, Katecheza dorosłych Kościoła Posoborowego w świetle dokumentów i literatury katechetycznej, Radom 2007, stron 546
Dulian, Renata (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Kwestia dobrych uczynków w sporze reformacji i katolicyzmu
Godawa, Marcin (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
The aim of this article is to describe the Lutheran conception of good deeds and human will and to show the Calvinist solution for this problem. Apart from some criticism they are displayed as a breakthrough in the image of mankind against the contemporary humanism represented by Erazm. It evokes also the answer of Roman Catholic Church included in the Tridentinum teaching in order to complete the vision of argument. This hole reflection helps to see the consequences of this case for spirituality and makes a step forward understanding the way of cooperation human nature with God's grace.
Der Lebendige Gott als Trinität. Jürgen Moltmann zum 80.Geburstag, Hrsg. Michael Welker, Miroslav Volf, Gütersloher Verlaghaus, München 2006
Woźniak, Robert (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Męczeństwo według 1-2 Mch
Wodecki, Bernard (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
The Books of Maccabees are a shining example of a determined strife of the spirit of the still vivacious Israel in defense of faith, God's law, noble native traditions, as well as a testimony of heroism which is not afraid of even the most sophisticated torture and martyr's death, almost superhuman courage and valor of so many heroes of this last epoch of the Old Testament, the First Covenant, before the coming of Christ – the Son of God. Later centuries will glorify the heroes' rousing valor and enrich historic facts connected with them with moving legends thus producing spiritual and religious reading that inspires the reader with great ideals. It should be stressed here, however, that the sheer fact of martyrdom, the courageous death for faith, for honorable tradition of the fathers, and for the highest values of the spirit as well as decisiveness in professing the faith up until the last moments of life and the religious truths expressed in the descriptions of martyrdom, such as the eternal life, resurrection of bodies, creating the world out of nothing, etc., are sufficient in themselves without a need to resort to legends and the apocrypha in order to pay homage to the heroes of the Maccabees epoch and worship them as Martyrs with capital M.
Media Law in Slovakia
Olekšák, Peter (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Na Słowacji istnieje prawo prasowe, które wywodzi się z lat 60 ubiegłego stulecia. Wszyscy użytkownicy rynku mediów zgadzają się, iż istnieje pilna potrzeba jego zmiany. Obecny rząd zdecydował się wprowadzić projekt nowej ustawy i uchwalić go. Szkic tej ustawy został odrzucony zarówno przez wydawców jak i przez samych dziennikarzy. Niniejszy artykuł ukazuje atmosferę panującą w społeczeństwie na krótko przed ostatecznym uchwaleniem prawa prasowego w Parlamencie. Czego oczekuje rząd i premier od nowego prawa prasowego? Czego oczekują politycy, syndykaty prasowe, dziennikarze, biznesmeni i obywatele?
Miejsce głoszenia Ewangelii w duchowości chrześcijańskiej
Misztal, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
L'Évangile est une réalité d'une manière positive très riche. La même chose on doit dire à propos de la spiritualité chrétienne. En ce qui concerne les relations entre ces deux réalités majeures de la vie chrétienne et de l'œuvre de la création-rédemption il faut souligner que la proclamation de d'Évangile constitue une source nourrissante pour la spiritualité et un fort fondement qui sont toujours indispensables et accessibles. Les lettres pauliniennes le montrent de façon diverse par exemple indiquant l'Évangile comme lié non seulement avec des défis mais aussi avec la joie, la victoire, le développement, comme unissant le présent et l'éternité, l'homme et Dieu, comme l'instrument par lequel on peut arriver et à la bienheureuse plénitude de la vie éternelle, et par ex. au bonheur de la vie familiale ici-bas.
Odpoczynek w nauczaniu Jana Pawła II
Wilk, Anna (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
Rest in the teaching of John Paul II is presented as an experience which may be a great asset for man. It can, in a special way, open man to God and shape in a positive way the personality of the person. A privileged kind of rest, which is every man's aim, is the rest in God, which is God's gift. It is immersing in Him and contemplating His mystery.
Pedagogiczny wymiar nauczania Jana Pawła II – inspiracje i wyzwania dla dialogu edukacyjnego
Śnieżyński, Marian (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
John Paul II was a master of the dialog. On every meeting, especially with young people, he was speaking to all together but also to every one separately. He treated everyone as a unique person. The meetings had relational character and were characterized by respect, goodness, understanding and love to other people. His office of word had a dialog style. Guided by the Pope's teaching, I worked out an idea of educational dialog, which consists of communication, interpersonal relations, and common discovering of the truth. Research performed in years 2004-2006 proved that a modem school still prefers educational monologue. Preparation of pupils and students for dialogue, taking this difficult challenge with them is an urgent task, which should be immediately realized in the everyday life.
Posługa lekarza jako wyraz miłości bliźniego
Kornecki, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
The job of doctors is very important because of their love to other people. This job is connected with Christ and His love. Doctors help other people and their job is very responsible. Doctors communicate with ill people and they cure. Thanks to it they see Christ in ill person.
Sakrament chorych a odpuszczanie grzechów
Drzyżdżyk, Szymon (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2008)
The paper reflects upon one of the more important issues in the context of the sacrament of the Anointing of the Sick, i.e., whether the sacrament itself absolves of sins. The problem seems to be fairly complex and important, not only from the scientific, but also from the pastoral point of view. For a priest who deals with someone who is in danger of death, e.g. as a result of a road accident, it is important to answer this question: what should he do in the first place, anoint or absolve? If the sacrament of the Anointment has the power of absolving from sins, then the absolution seems redundant, because – to use the contemporary language of advertising – we have here “two in one”, i.e. the sacrament of Anointing and the sacrament of Penitence with its fundamental result, which is the absolution of sins. Why therefore the ritual confirmed by the Holy Congregation pro Sacramentis at Cultu Divinoritual of November 15, 1977, stipulates that the ritual of Anointment is to be preceded by confession? If the anointment itself is to have the absolution of sins as one of its results, then confession, which serves the same purpose, seems redundant. Let us follow the history of this problem starting with the Biblical prerequisites, throughout theological reflection which reaches out to the present in order to better understand the essence of the sacrament of Anointing.

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 2008, R. 12 (30), Nr 22 (66) wg Tytuł