Przeglądaj wg Autor "Wilk, Janusz"

Teraz wyświetlane 1 - 13 z 13

Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej
Wilk, Janusz (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2020)
Przeprowadzając studium zagadnienia adoracji latria w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej, najpierw sprecyzowano kwestię samej adoracji (latria, dulia, hiperdulia). Następnie wprowadzono w temat adoracji w pismach Elżbiety – „adoracja w percepcji Elżbiety Catez” oraz wyszczególniono i przeprowadzono analizę następujących aspektów adoracji: „adoracja latria przed Najświętszym Sakramentem”, „adoracja latria, jako duchowe trwanie przy Jezusie obecnym w drugim człowieku”, „adoracja latria, jako forma wsparcia lub dziękczynienia”, „adoracja latria a milczenie i cisza”, „adoracja latria i actio”, „Maryja, jako wzór i nauczycielka adoracji”. W adoracyjnym trwaniu przy Bogu przez Elżbietę od Trójcy Świętej wyraźnie widoczna była naturalność jej postawy. Nie musiała się do niej przymuszać, a czas przeżywany na adoracji nie dłużył się jej. Była to z pewnością łaska Boga, który jest „sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą” (Flp 2,13), ale i jej pełna prostoty oraz miłości więź z Bogiem.
Charakterystyka życia duchowego Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej na podstawie jej listów adresowanych do ks. kanonika Emiliana Izydora Angles’a
Wilk, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2018)
Elżbieta Catez, a w klasztorze karmelitańskim w Dijon Elżbieta od Trójcy Świętej, zarówno jako osoba świecka, jak i zakonna przez lata prowadziła korespondencję ze swoim pierwszym ojcem duchowym – ks. kanonikiem Emilianem Izydorem Angles’em. Po jej śmierci zachowały się dwadzieścia dwa listy, które stanowią teksty źródłowe niniejszego opracowania. W artykule przeprowadzono ich studium pod kątem życia duchowego autorki. Wyszczególniono dwie grupy pism. W pierwszych pięciu (Listy młodzieńcze) wyróżniono trzy aspekty jej życia teologalnego: 1. Pragnienie tego, czego chce Bóg; 2. Obecność Boga w duszy; 3. Przynależność do Boga. W kolejnych siedemnastu (Listy z Karmelu) wyeksponowano trzy wzajemnie przenikające się aspekty jej życia duchowego: 1. Obdarowanie miłością; 2. Duchowe pragnienia; 3. Niebo w duszy. Listy te są świadectwem, do jakiej doskonałości może dojść dusza wrażliwa na Boży głos; świadectwem bliskości Boga i człowieka; świadectwem głębokiego życia duchowego kształtowanego przez Bożą łaskę i ludzką odpowiedź; świadectwem życia, do którego Bóg ma pierwsze prawo.
Enigmatyczność posłańca w Jr 20,15‒17
Wilk, Janusz (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2011)
Figura „człowieka” (איש), który przekazuje wiadomość ojcu o narodzinach syna – Jeremiasza jest w interpretacji problematyczna, gdyż człowiek ten nie zaciągnął żadnej winy wobec proroka, a został przez niego przeklęty. Tego rodzaju postępowanie mogło wiązać się z zakazem złorzeczenia ojcu lub matce (zob. Wj 21,17; Kpł 20,9) oraz zakazem bluźnienia Bogu (zob. Wj 22,27; Kpł 24,10‒16). Nie mogąc bezpośrednio złorzeczyć tym, którzy powołali go do życia, prorok czyni to pośrednio wobec tego, który ogłosił wiadomość o jego narodzinach. Posłaniec może być również uosobieniem samego Jeremiasza. Obydwaj głosili prawdę – dobrą nowinę. Obydwóm groziła za to śmierć. Żaden z nich nie zaciągnął winy wobec tych, którzy zagrażali ich życiu.
Nadzieja wyrażona w lamentacji Psalmu 13 (12)
Wilk, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Artykuł podejmuje filologiczno-teologiczną analizę Psalmu 13. Badając poszczególne jego strofy (I: „Pytania i lament” /w. 2-3/; II: „Wołanie o pomoc” /w. 4-5/; III: „Wyznanie ufności i wdzięczności” /w. 6/), autor przeprowadził stadium egzystencjalno-duchowych zmagań psalmisty. Kluczową rolę w interpretacji tego utworu pełni zaufanie, jakie orant pokładał w Bogu. Pomimo zniecierpliwienia psalmisty, wywołanego długotrwałym milczeniem Boga wobec próśb, jakie do Niego kierował, nie przestał Mu ufać, jakby wyczuwał, że rezygnując z nadziei - najpożywniejszego owocu wiary w Boga - pozostanie tylko rozpacz.
Percepcja kapłaństwa przez św. Elżbietę od Trójcy Świętej na podstawie jej listów do ks. Andrzeja Chevignarda
Wilk, Janusz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)
W artykule przeprowadzono studium życia i posługi kapłana w świetle trzynastu listów, które zachowały się z korespondencji Elżbiety od Trójcy Świętej do Andrzeja Chevignarda – najpierw seminarzysty, a od 29 czerwca 1905 r. kapłana. W opracowaniu wyróżniono siedem aspektów badawczych: 1. kapłan jako człowiek miłości; 2. kapłan jako człowiek wiary; 3. kapłan jako „kopia Jezusa Chrystusa Najwyższego Arcykapłana”; 4. kapłan jako człowiek kontemplacji; 5. kapłan jako człowiek zamieszkany przez Boga; 6. kapłan jako człowiek Maryi; 7. kapłan jako człowiek żyjący modlitwą i potrzebujący modlitwy. W każdym z nich wyraźnie zarysowuje się potrzeba życia wewnętrznego (życia duchowego) kapłana, które można streścić w słowach: „Zjednoczenie i Miłość” (List 192). Urzeczywistnia się ono tym, że „Bóg jest wszystkim dla kapłana” (List 186).
Polaryzacja postaw współwyznawców wobec uwięzionego Pawła na podstawie 2Tm 1,15-18
Wilk, Janusz; Szmajdziński, Mariusz (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Regina Poloniae”, 2015)
This article takes up the issue of two postures which the co-believers had adopted towards the imprisonment of Paul, the apostle. The negative one, consisting of distancing oneself from him, is represented by ‘all those, who are in Asia, and among them is Figelos and Hermogenes’ (see v. 15). The positive one was full of care for Paul, realized by Onesiphorus (see v. 16-18). The apostle of nations, by describing these two various postures, encouraged young Timothy towards perseverance and faithfulness, both in care for the deposit of faith in Ephesians Church (see 2Tim 1:13-14) and by accompanying his ‘father in faith’ (see 1Tim 1:2; 2Tim 1:2) in the last stage of his earthly life (see 2Tim 4:9.21).
Psalm 91 (90) w pismach św. Elżbiety od Trójcy Świętej
Wilk, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2019)
W artykule podjęto analizę percepcji Psalmu 91 (90) w pismach Elżbiety od Trójcy Świętej (1880–1906). W pierwszej części studium zaproponowano własny przekład Psalmu 91 (90) oraz przeprowadzono jego krótką egzegezę (struktura; symbolika; teologia). W części drugiej dokonano analizy pism, w których Elżbieta od Trójcy Świętej wykorzystała przesłanie Psalmu 91 (90). Ten najczęściej cytowany lub parafrazowany przez karmelitankę z Dijon psalm, odzwierciedlał jej zażyłość z Bogiem oraz poczucie bezpieczeństwa i pokoju. Tym też dzieliła się z adresatami swoich pism.
Seria „Biblia Impulsy” jako nowa propozycja tłumaczenia i komentowania tekstów biblijnych
Wilk, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2017)
Artykuł prezentuje najnowszy polski projekt tłumaczenia i komentarza ksiąg Nowego Testamentu, który otrzymał nazwę „Biblia Impulsy”. Nazwa ta wywodzi się z typu komentarza, który w formie krótkich wskazówek – impulsów – stara się wieloaspektowo wyjaśnić poszczególne perykopy danej księgi. „Księgą typiczną” dla całej serii jest tom poświęcony Ewangelii według św. Marka (Katowice 2016), w którym wstęp przygotował i przekładu z oryginału dokonał ks. Artur Malina, a komentarz sporządził ks. Janusz Wilk, będący równocześnie redaktorem naukowym serii.
Sonoryczność קול יהוה w Psalmie 29 (28)
Wilk, Janusz; Chrostowski, Waldemar; Kowalski, Marcin (Stowarzyszenie Biblistów Polskich, 2021)
Teologiczne znaczenie wyrażenia „dar Boży” w pismach św. Elżbiety od Trójcy Świętej
Wilk, Janusz (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2024)
Obdarowanie przez Boga różnymi darami człowieka to jeden z częstszych (ulubionych) tematów, do którego św. Elżbieta od Trójcy Świętej powracała w swoich pismach. Pośród nich najważniejszy jest „dar Boży”, do którego nawiązała dziesięciokrotnie. W artykule zarysowano najpierw zagadnienie „daru Bożego” w Nowym Testamencie. Studium to wyróżniło dwie grupy znaczeniowe tego sformułowania. Pierwsza z nich zawiera teksty rozumiane osobowo, w których darem tym jest Jezus (J 4, 10) lub Duch Święty (Dz 8, 20), a druga eksponuje teksty, w których „dar Boży” interpretowany jest przedmiotowo, jako stan życia (powołanie) lub jako specjalne zdolności i umiejętności (Rz 6, 23; 11, 29; 2 Tm 1, 6). Teksty, w których Elżbieta zastosowała to wyrażenie niosą nie tylko konkretny przekaz do adresatów, ale przede wszystkich odsłaniają jej więź z Jezusem jako darem Ojca oraz wdzięczność za dzieło zbawcze Boga i za dary szczegółowe jakimi obdarza człowieka. W duchowości Elżbiety obdarowanie prowadzi do wielbienia Boga.
The Metaphor of the Interior Cell for Jesus in Writings of Elizabeth Catez – St Elizabeth of the Trinity
Wilk, Janusz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2020)
The article addresses the “interior cell for Jesus” in the writings of St Elizabeth of Dijon. Her writings (poetry, Dairy, Spiritual Records, letters, Recent Retreats) in which the term cell (in the French original cellule) or cellar (in the French original cellier) is used about God’s dwelling (unification) in a man were examined chronologically. The metaphor of the “interior cell” in this Saint’s writings reflects her spirituality precisely: the intense experience of God’s presence in a man, simplicity towards Him, as well as a constant and zealous concern not to left Him alone in the human heart. Moreover, she recalls that this kind of union with God is not reserved exclusively for those endowed with the vocation to the consecrated life. God wants to dwell in every soul that opens its doors to Him.
The Thought of Blessed John van Ruusbroec in the Writings of St Elizabeth of the Trinity
Wilk, Janusz (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2022)
The article contributes to the study of Elizabeth of the Trinity’s readings (1880–1906) and their impact to her way of thinking and in consequence her style of writing. The search query was narrowed down only to one author – the blessed John van Ruusbroec (1293–1381) and his work which the nun had (Rusbrock l’admirable, transl. E. Hello, Paris 1902). The analysis was based against six leading topics to which the mystic from Dijon frequently came back. These are: 1. Love; 2. The abyss that is God; 3. The man simple and humble; 4. Free will; 5. Saint silence; 6. Eternal now. In Rusbrock l’admirable Elizabeth of the Trinity was discovering herself. Thanks to the reading of this book she perfectly specified what she herself was sensing and experiencing.
Wychowanie religijne Tymoteusza. Studium w oparciu o wybrane teksty Nowego Testamentu
Wilk, Janusz (Stowarzyszenie Biblistów Polskich, 2021)