Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie, 2021, nr 28
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/12163
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie, 2021, nr 28 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 30
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Ks. Edward Walewander, Człowiek i książka, Wydawnictwo Liber Duo, Lublin 2020, ss. 262Romejko, Adam (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Pozycja Praeceptum dominicale w czasie epidemii. Studium z zakresu języka kościelnego na przykładzie dokumentów biskupów polskichŁapucha, Jarosław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Niniejszy artykuł stanowi próbę opisu rozumienia obowiązku niedzielnego (praeceptum dominicale) na podstawie udzielonych dyspens w czasie epidemii. Dokonując analizy poszczególnych dekretów, zarządzeń czy reskryptów, autor zwrócił szczególną uwagę na język, jakim posłużyli się polscy biskupi, stosując akt łaski zwalniający z obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej. W celu uzyskania pełniejszego rozumienia omawianego zagadnienia najpierw zbadana została relacja pomiędzy dyspensą od niedzielnego obowiązku a zamianą go na inny obowiązek. Poszczególne akty prawne zostały przeanalizowane także pod kątem użytej w niej modalności prawnej języka. Zasadnicza część artykułu poświęcona została opisowi typologii różnego rodzaju „czynności zastępczych” wobec obowiązku uczestnictwa w niedzielnej liturgii. Autor proponuje trzy zasadnicze grupy określeń przedmiotu owej czynności, którymi są: duchowa łączność ze wspólnotą Kościoła, uczestnictwo przymiotnikowe oraz inne określenia (np. pobożne przeżycie liturgii transmitowanej, modlitwa za pośrednictwem mediów).Pozycja Poszukiwania i pragnienia młodego człowieka według papieży Benedykta XVI i FranciszkaPagacz, Małgorzata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Artykuł podejmuje kwestie dotyczące duchowości młodych ludzi. Celem przedstawionego opracowania jest ukazanie i scharakteryzowanie pragnień i poszukiwań młodego człowieka na podstawie nauczania papieży Benedykta XVI i Franciszka. Benedykt XVI zauważa, że w okresie młodości człowiek poszukuje sensu, dąży do tego, co wielkie, kształtuje siebie i nadaje kierunek przyszłemu życiu. Podkreśla pytania egzystencjalne, które dochodzą do głosu na tym etapie życia. Papież Franciszek akcentuje zdolność do posiadania marzeń i entuzjazm typowe dla młodych ludzi. Przestrzega ich, aby nie stali się przedwcześnie wewnętrznie starzy. Obaj papieże wielokrotnie i konsekwentnie wskazują młodym, że Tym, który ma moc odpowiedzieć na ich pragnienia, poszukiwania, niepokoje i dążenia, jest Jezus Chrystus. On może w pełni zrozumieć, przyjąć i obdarzyć pokojem ich niespokojne serca. Tylko w przyjaźni z Chrystusem młody człowiek może nauczyć się prawdziwie kochać, odnaleźć radość i głębokie szczęście oraz rozwinąć to, co jest w nim najcenniejsze.Pozycja Dziennikarz sługą prawdy i człowiekaFertacz, Adrian (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)The world needs responsible journalists who will serve the truth and people. It is regrettable to note that the reason for numerous lies in the media is the desire for material or political gain, which is associated with the lack of spiritual formation of journalists. The old saying holds true: where money speaks the truth is silent. Therefore, a spiritually formed journalist who serves the truth and man has the duty to expose evil, honestly serving the truth, and not by side interests. Such action supports the common good and contributes to the deepening of freedom and appropriate values in society. A journalist faithful to his vocation, serving the truth and man, fulfilling the mission resulting from his journalistic vocation.Pozycja Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji naukowej Synodalność w życiu i nauczaniu Kościoła, 26 listopada 2019 roku (online)Bujak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Pozycja „Eunuchowie ze względu na królestwo niebios”: biblijne podstawy celibatu – analiza literacko-egzegetyczna Mt 19,10-12Napiwodzki, Dawid (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Treścią artykułu jest analiza literacko-egzegetyczna Mt 19,10-12. Perykopa ta porusza tematykę bezżeństwa. Jezus mówiąc o bezżennych używa słowa „eunuchowie”. Wyróżnia trzy grupy (kategorie) eunuchów, z których dwie pierwsze istnieją z przyczyn naturalnych (defekty od urodzenia, kastracja), natomiast trzecią grupę stanowią ci, którzy sami siebie uczynili eunuchami ze względu na królestwo niebios. Termin „eunuchowie” jest tu rozumiany w znaczeniu metaforycznym, przez co podkreśla się, że bezżeństwo i wybór życia w celibacie, który podejmują niektórzy wybrani, nie są dla wszystkich zrozumiałe. W mowie Jezusa występują typowe dla semickiego sposobu wyrażania się struktury i formy literackie, między innymi spiralna struktura frazy (w. 12a-c), która jest typowa dla formy maszal, co może wskazywać na ipsissima verba Jesu. Badana perykopa stanowi materiał własny Ewangelii Mateusza. Doskonale wpisuje się w strukturę i zamysł redakcyjny rozdziałów 19 i 20. Opracowanie ukazuje ewangeliczne zakorzenienie celibatu, którego źródłem jest sam Jezus.Pozycja Ks. prof. dr hab. Edward Sienkiewicz naukowiec i duszpasterzCeynowa, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Pozycja Krytyka Kościoła – źródła, typy i graniceKrólikowski, Janusz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2021)Krytyka Kościoła jest jednym z pilniejszych zadań do podjęcia w ramach refleksji teologicznej. Chodzi o to, by określić jej źródła, prawomocność, a także wskazać na ograniczenia, którym ona podlega. Źródłem krytyki Kościoła jest sama jego natura, która posiada wewnętrzny wymiar ludzki i historyczny, która czyni go nieadekwatnym w stosunku do jego ideału ukazanego w Jezusie Chrystusie. W artykule uwaga zostaje zwrócona głównie na dwa wymiary krytyki Kościoła, to znaczy krytykę wewnętrzną i krytykę zewnętrzną. W ramach krytyki wewnętrznej, która jako jedyna jest uzasadniona, można wskazać na dwa sposoby jej dokonywania. Pierwszym rodzajem krytyki, którą można uznać za prawomocną i wyjątkowo skuteczną, jest krytyka oparta na osobistej świętości, której przykładem jest św. Ignacy Loyola. Drugi rodzaj krytyki wyraża się w mocnym słowie o charakterze napominającym i oskarżającym – jej wyjątkowym przykładem jest św. Katarzyna ze Sieny. Krytyka zewnętrzna traci swoją prawomocność, ponieważ najczęściej łączy się z odchodzeniem od Kościoła, a tym samym kwestionuje to, co zamierza osiągnąć.Pozycja Pneumatologiczny wymiar sakramentów uzdrowienia komuniiJagodziński, Marek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Kościół jest sakramentem zbawienia w komunii i wszystkie sakramenty są sakramentami komunii – trynitarną ekonomią zbawienia urzeczywistnianą liturgicznie w siedmiu znakach ewangelicznych o charakterze żywej komunii między Bogiem a człowiekiem. „Nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej (...) Kościół jest widzialnym szafarzem świętych znaków, podczas gdy Duch Święty działa jako niewidzialny szafarz życia, które one oznaczają (...) Chrystus rozprzestrzenia się w sposób sakramentalny w mocy Ducha-Parakleta” (Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 61-64). Do sakramentów uzdrowienia komunii należą sakramenty pokuty i namaszczenie chorych. Wina i grzech są zakłóceniami komunikacji i ranami zadanymi komunii. Duch Święty stawia ludzi w obecności Chrystusa i umożliwia im poznanie prawdy, by mogli żyć z nią w zgodzie. Zmartwychwstały Chrystus wzywa do nawrócenia i przemiany myślenia, a inicjatywa szukania i wychodzenia naprzeciw Chrystusowi należy też do Ducha Świętego. Proces wyzwalania się człowieka z niewoli grzechu i nieprawości dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania pod wpływem Ducha Świętego, który oczyszcza i przemienia wszystkich ogniem swojej obecności. Każdy człowiek jest narażony na chorobę i jej konsekwencje wyłączające ze społeczności. Wczesnochrześcijańskie modlitwy poświęcenia przypisują uzdrawiające działanie w sferze cielesnej i duchowej olejowi świętemu, który otrzymuje moc od Ducha Świętego przyzywanego w modlitwie epikletycznej Kościoła. Skutkiem przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego – laska umocnienia, pokoju i odwagi w przezwyciężaniu trudności związanych z ciężką chorobą lub niedołęstwem starości, odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, zniechęceniu i trwodze przed śmiercią oraz uzdrowienie duszy i ciała. Słowa Listu św. Jakuba 5,14-15 były pierwotnie modlitwą wstawienniczą prezbiterów gminy nad chorym połączoną z symbolicznym nałożeniem rąk – solidarnym działaniem wiernych w komunikacyjnym słowie i niewerbalnym symbolu komunikacyjnym mającym na celu wyproszenie u Boga uratowania ciężko chorej osoby ze sfery śmierci jako załamania się komunikacji oraz przedłużenia życia w komunii z Bogiem i z ludźmi. Modlitwa przy namaszczeniu dotyczy także przetrwania chorego poza granicą choroby i śmierci w dającym życie Duchu Świętym oraz we wspólnocie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Namaszczenie chorych jest świętowaniem uniwersalnej obecności posłannictwa Syna i Ducha Świętego w człowieku i w Kościele ponad chorobą i śmiercią.Pozycja Zbawcze działanie Jezusa wobec chorych jako fundament ustanowienia sakramentu namaszczenia chorychFroniewski, Jacek (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Sakrament namaszczenia chorych nie jest ujęty w Ewangeliach w żadnym zapisie, który by jednoznacznie wskazywał, że Jezus go bezpośrednio ustanowił. Stąd teologowie reformacyjni kwestionowali sakramentalność tego obrzędu. Sobór Trydencki potwierdził namaszczenie chorych jako prawdziwy sakrament, odwołując się do tekstów Mk 6,13 i Jk 5,14-15. W niniejszym artykule dokonana została próba ukazania szerszego tła ustanowienia tego sakramentu w postaci całej działalności Jezusa wobec chorych. Tok tego rozumowania przedstawiony jest w trzech częściach. Pierwsza omawia gesty i słowa Jezusa w aktach uzdrowienia jako pierwotny model dla sakramentalnej posługi wobec chorych. Druga wskazuje na duchowe aspekty uzdrowień dokonywanych przez Jezusa jako otwarcie na łaskę. Trzecia zaś na bazie tego materiału jest interpretacją zapisu Mk 6,13 jako pewnego archetypu praktyki namaszczenia chorych. Dodatkowo czwarta część artykułu wskazuje na różne inne teorie teologiczne będące próbą rozwiązania tego problemu, które stanowią pewne uzupełnienie przeprowadzonego tutaj wnioskowania upatrującego w zbawczym działaniu Jezusa wobec chorych fundamentu ustanowienia tegoż sakramentu.Pozycja Polityka religijna cesarzy Pawła I i Aleksandra I w sprawie Kościoła grecko-unickiego w południowo-zachodnim terytorium Imperium RosyjskiegoBilyk, Viktoria (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Artykuł analizuje politykę religijną rosyjskich cesarzy Pawła I i Aleksandra I w sprawie Kościoła grecko-unickiego na Wołyniu, w Kijowie i na Podolu. Stwierdzono, że za panowania tych cesarzy presja na unitów została złagodzona, co przyczyniło się do przywrócenia parafii grecko-unickich i wzrostu liczby parafian tego Kościoła. Pokazano także działania rządu mające na celu usunięcie Kościoła grecko-unickiego z wpływów Kościoła Rzymskokatolickiego.Pozycja The Book of Judith in the Works of Clement of Alexandria and OrigenCandido, Dionisio (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Biblijna księga Judyty, będąca wytworem kultury żydowskiej, należy do greckiego kanonu Septuaginty. Niniejsze studium koncentruje się na wczesnych interpretacjach tej książki w tradycji wschodniego chrześcijaństwa, zwłaszcza w dziełach Klemensa z Aleksandrii i Orygenesa. Obydwa dzieła pokazują, jak twórczo i mądrze chrześcijaństwo wschodnie w drugim i trzecim wieku n.e. rozumiało postać tej tak wyjątkowej biblijnej bohaterki.Pozycja Od Munificentissimus Deus do Katechizmu Kościoła Katolickiego – ewolucja dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny na 70-lecie jego ogłoszeniaWitkowska, Kasandra (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Okrągłe rocznice ważnych wydarzeń skłaniają do refleksji, a w przypadku prawd wiary do spojrzenia na ich genezę. Dogmat o Wniebowzięciu NMP, obecny w Kościele od wieków, został ogłoszony uroczyście dopiero siedemdziesiąt lat temu na prośbę biskupów i wiernych świeckich, Konstytucją apostolską Munificentissimus Deus. Treść tego dogmatu była rozwijana, wzbogacana nauczaniem kolejnych papieży, aby wskazać, że Maryja Wniebowzięta jest nie tylko wzorem, przykładem do naśladowania, ale także nadzieją wierzących na ich wniebowzięcie.Pozycja Małżeństwo i rozwody w świadomości młodzieży polskiej przełomu XX i XXI wieku w świetle badań socjologicznychBaniak, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)W artykule przedstawiono analizę nastawienia (poglądy, postawy i działania) uczniów szkół średnich i studentów wyższych uczelni w Polsce w XX wieku i w obu dekadach XXI wieku do instytucji małżeństwa i do rozwodów małżeńskich. Podstawę tej analizy stanowią wyniki różnych badań socjologicznych zrealizowanych w obu tych okresach. W zakres nastawienia młodzieży polskiej do małżeństwa i rozwodów wchodzą następujące zagadnienia: małżeństwo jako wartość podstawowa i uroczysta; małżeństwo sakramentalne – jego nierozerwalność i trwałość; postawy młodzieży wobec ślubu kościelnego i cywilnego; postawy młodzieży wobec rozwodów małżeńskich i rozpadu rodziny. Wskaźniki empiryczne ukazują proces trwałości i zmiany w nastawieniu młodzieży polskiej do małżeństwa i rozwodów w okresie z przełomu obu wieków – zarówno do małżeństwa sakramentalnego, jak i do cywilnych związków małżeńskich. Jakie czynniki sprzyjające trwałości małżeństwa dostrzegała badana młodzież, a jakie były najczęściej powody jego rozpadu i prowadziły wprost do rozejścia się małżonków? Jak badana młodzież osobiście postrzegała i oceniała trwałość małżeństwa, a jak rozwód w wyniku jego rozpadu? Na te pytania odpowiada ten artykuł.Pozycja Eschatyczny sens misyjnej działalności KościołaSmentek, Izabella (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Misyjna działalność Kościoła obejmuje różne sytuacje, które wymienia Jan Paweł II. Jest to misja ad gentes, a także ewangelizacja na terenach tradycyjnie chrześcijańskich, w tym również tych zdechrystianizowanych. Eschatyczność misji przejawia się w wielu aspektach. Głoszenie Chrystusa wszystkim narodom to znak czasów ostatecznych, który wyraża aktywne oczekiwanie paruzji. Głoszenie słowa „żywe i skuteczne” to przygotowanie i antycypacja ostatecznego sądu. Dzielenie się radością wiary proklamuje królestwo Boże i zapowiada radość nieba. Ewangelizacja przekazuje nadzieję życia wiecznego i prawdę na temat sensu dziejów. Nadaje im sens w perspektywie ostatecznego spełnienia. Służy zamierzonej w Bożym planie jedności rodzaju ludzkiego.Pozycja Benedykta XVI wizja uniwersytetuWarzeszak, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)W artykule autor ukazał bogatą i wielostronną wizję uniwersytetu Benedykta XVI. W tej wizji zawarte są zagadnienia dotyczące zarówno misji badawczej, jak i formacyjnej. Podstawowym zadaniem prowadzonych badań akademickich jest poszukiwanie prawdy, także tej prawdy ostatecznej, którą jest Bóg-Mądrość. Wiara i rozum współdziałają w poszukiwaniu prawdy. Papież zachęcał badaczy nauk empirycznych do otwierania się na transcendencję, tak, aby rozum „poszerzony” mógł badać i zrozumieć także aspekty ponadempiryczne. Człowiek jest powołany także do dobra, a uniwersytet, pomagając akademikom kształtować postawy etyczne, realizuje właściwą sobie wizję humanistyczną. Doniosłe są też wskazania Benedykta XVI dotyczące uniwersytetu katolickiego. Uniwersytet noszący tę nazwę inspiruje się w swej działalności wiarą chrześcijańską oraz wiernością wobec katolickiego orędzia, które w ciągu wieków było nieustannie zaczynem kultury i światłem dla rozumu. Opierając się na motywacji nadprzyrodzonej, uniwersytet katolicki tym bardziej winien być zaangażowany w troskę o prawdę i formację chrześcijańską.Pozycja Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi PannyKochaniewicz, Bogusław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Artykuł pt. Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny jest poświęcony kontrowersji wokół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą ujawnił List 174 do kanoników lyońskich napisany przez Cysterskiego Opata. Sformułowane w nim argumenty zostały przyjęte przez św. Tomasza z Akwinu i wykorzystane w debacie teologicznej, wpływając w ten sposób na kształtowanie się stanowiska odnośnie do uświęcenia Maryi u początków Jej ziemskiego życia. Niniejszy przyczynek zwraca uwagę na wpływ Bernarda z Clairvaux na stanowisko Akwinaty w kwestii uświęcenia Dziewicy Maryi, która do tej pory zdawała się być niedostrzegana w literaturze przedmiotu.Pozycja Zaufanie Bogu podstawą zaangażowania społecznego człowieka. Studium analityczne Dzienniczka św. s. Faustyny Kowalskiej w aspekcie społecznymWejman, Henryk (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości postawy zaufania Bogu ze strony człowieka na rzecz jego społecznego zaangażowania się. Bazą źródłową dla tej refleksji stał się Dzienniczek św. siostry Faustyny Kowalskiej. Realizacja tak określonego celu badawczego nie mogła nie rozpocząć się od wskazania źródła ludzkiej postawy zaufania Bogu. Stanowi ją Boża Opatrzność. Dzięki Niej człowiek może wzrastać i się rozwijać. Drugim krokiem refleksji stały się rozważania na temat odpowiedzi człowieka na to Boże udzielanie się. W efekcie analiz Dzienniczka św. siostry Faustyny Kowalskiej wskazano, że tą formą będzie modlitwa oparta na wierze w Jezusa Chrystusa. Analiza Dzienniczka siostry Faustyny wykazała, że im bardziej się ona jednoczyła z Chrystusem w modlitwie, tym ofiarniej chciała służyć bliźnim. Ostatnim krokiem refleksji było ukazanie wartości społecznego przesłania św. siostry Faustyny Kowalskiej, zawartego w jej Dzienniczku. Analizy Dzienniczka, który stanowi bazę jej nauczania, stwarzają podstawę do wyrażenia jednoznacznego wniosku, że siostra Faustyna była nie tylko wierną zakonnicą swojego zgromadzenia, ale także oddaną córką swojego narodu, która dba o jego rozwój i pomyślność. W ten sposób wpisała się w nurt osób, które stają na straży społecznego rozwoju narodu.Pozycja Normae substantiales w liście apostolskim papieża Franciszka Vos estis lux mundi w świetle wcześniejszego prawodawstwa powszechnego i polskiego prawa partykularnegoMazurkiewicz, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Przestępstwa seksualne duchownych wobec osób małoletnich stanowią dzisiaj najbardziej bolesną ranę w życiu Kościoła. Niosą ze sobą zarówno wielką krzywdę wyrządzoną dzieciom i młodzieży, jak i przysłaniają głoszenie Ewangelii, powodując nieufność nie tylko wobec wszystkich duchownych, ale także wobec misji Kościoła w świecie. Z tej racji powinny być zwalczane z niezwykłą stanowczością. Do zrealizowania tego celu potrzebne jest prawodawstwo, nie tylko pozwalające na sprawne ukaranie osób dopuszczających się czynów przestępczych wobec małoletnich, ale również obejmujące ochroną jak największą liczbę osób. Zdaje sobie z tego sprawę prawodawca kościelny, zarówno powszechny, jak i partykularny, i od czasu wejścia w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego regularnie dokonuje nowelizacji norm podnosząc wiek ochrony, zrównując z osobami małoletnimi osoby bezradne oraz rozszerzając katalog przestępstw o różne czyny zewnętrzne przeciwko VI przykazaniu Dekalogu. Ostatnim wydanym aktem prawnym dotyczącym tej materii jest konstytucja apostolska papieża Franciszka Vos estis lux mundi, która penalizuje również zaniechanie, przez przełożonych kościelnych, działań w celu niedopuszczenia lub utrudnienia postępowań prowadzonych przeciwko duchownemu lub zakonnikowi w związku z przestępstwami contra sextum.Pozycja Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu HeideggeraKról, Remigiusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2021)Autor niniejszego artykułu pt. Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera ukazuje domostwo prawdy bycia, dowartościowując tym samym język tegoż autora, który wiąże się z prawdą. Ów język jawi się tutaj jako fundament (domostwo), pełniąc w jakimś stopniu rolę służebną w stosunku do bycia. Jak zauważa R. Król – na tej płaszczyźnie dochodzi u Heideggera do napięcia pomiędzy językiem, jego realizacją w mowie, a byciem. Być może to napięcie wywołane jest przez formę wypowiedzi, z jaką ma do czynienia. Język, jakim posługuje się Heidegger, skłania czytelnika do różnorodnych interpretacji wypowiedzianych w tekście myśli. Remigiusz Król podkreśla, że Dasein w myśli filozoficznej Heideggera oznacza „bycie-tu-oto”, „tu-oto-bycie” (Dasein), a w tradycyjnym rozumieniu oznacza po prostu istnienie. Termin ten oznacza, że życie się staje. Analiza fundamentalnych struktur Dasein ukazuje natomiast, że czasowość jest horyzontem rozumienia istnienia każdego bytu jako takiego. Warte zauważenia jest – jak pisze R. Król, że Heidegger w swoich analizach posługuje się metodą fenomenologiczną w tym sensie, że próbuje wyrażać doświadczenia, które mają być w pewnym stopniu, chociażby mgliście, znane. Najważniejszym zatem sposobem dotarcia do wszelkich rodzajów bytów jest analiza Dasein, ponieważ egzystuje w istnieniu i poprzez nie się wydobywa, nawet gdy w swej formie jest nieartykułowane, niejawne, a nawet mgliste. Rozumienie języka Heideggera wiąże się zaś z mową, która jest egzystencjalnie tak samo pierwotna jak położenie i rozumienie. Zrozumiałość jest zawsze rozczłonkowana już przed przyswajającą wykładnią. Mowa jest artykulacją zrozumiałości, dlatego leży ona u podstaw wykładni i wypowiedzi.