Analecta Cracoviensia, 2003, T. 35
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/9123
Przeglądaj
Przeglądaj Analecta Cracoviensia, 2003, T. 35 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 32
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Regne de Dieu et regne du ChristSchlosser, Jacques (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)„Królowanie” albo „królestwo” Boże zajmuje ważne miejsce w ewangeliach synoptycznych. Słusznie poświęcono mu wiele studiów, stanowi bowiem centrum Jezusowego nauczania, do którego pośrednio dają nam dostęp ewangelie synoptyczne. W samych ewangeliach, bardziej jeszcze w innych pismach Nowego Testamentu okresu poapostolskiego, gdzie temat jest mniej eksponowany, można zaobserwować początki rozwoju w jego recepcji. Interesująca jest próba syntetycznego studium tego rozwoju z uwzględnieniem głównych pism drugiego wieku przy zastosowaniu postępowania regresywnego. Najpierw studium dotyczy dwu teologów Kościoła starożytnego, którzy okazują najwięcej zainteresowania tym tematem, czyli Ireneusza i Justyna. Widoczne są u nich dość wyraźne cechy, które, z grubsza biorąc, można wyrazić w następujący sposób: 1. Silne dowartościowanie królowania Chrystusa, która nie ogranicza się do ścisłego millenaryzmu. 2. Tendencja utożsamiania królestwa Bożego z miejscem wiecznego wynagrodzenia. 3. Akcentowanie postępowania jako warunku wejścia do królestwa. 4. Odwoływanie się do pojęć greckich w celu wyrażenia zbawienia w królestwie (nieśmiertelność, niezniszczalność). Dalsze studium tekstów ojców apostolskich i późnych pism Nowego Testamentu pokazuje, że te tendencje są obecne długo przed ich sformułowaniem przez Ireneusza. W szczególności należy podkreślić, jak dalece zastosowanie terminologii królestwa w odniesieniu do Chrystusa przyczynia się do ukształtowania się silnej chrystologii i prowadzi do pogłębienia relacji między teologią w sensie węższym i głębszym a chrystologią W końcu podjęta zostaje próba porównania naszkicowanej interpretacji z nauczaniem Jezusa na temat królowania, przy podkreśleniu zniekształcenia i zubożenia z równoczesnym dowartościowaniem elementów ciągłości i spełnienia.Pozycja Z problematyki sporu o naturę pojęć (Platon - Arystoteles - Ockham)Rożdżeński, Roman (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Jakiej metafizyki potrzebuje student teologii dzisiaj? Wprowadzenie do poszukiwańŚnieżyński, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)The author presents a project of a book about metaphysics for theology students. The way the book is meant to differ from the books already present on the market is the acknowledgment of a failure of classical metaphysics and, consequently, an attempt to view metaphysics from a wider than just Thomistic perspective. Such a view reveals a twofold aim of the coursebook: (1) breaking a tendency to substitute the so called “Aristotelian and Thomistic philosophy” for any metaphysics, (2) acquainting theology students with metaphysical and extrametaphysical projects of the “first philosophy”. The aim of a broad presentation of new studies in metaphysics is to focus not so much on an analysis of detailed philosophical problems, but first of all on developing a new metaphysical imagination. The place of the dogmas of classical “substantial metaphysics”, for which all reality is ready and determined, is to be now taken by “relational imagination”, i.e. imagination which does not consider a relation as a quality, but as a primary form of being. Relation, as a new token of metaphysical imagination implies a whole range of problems, which cannot be overlooked by metaphysics as it is taught today at theology faculties not only for the sake of metaphysics itself, but primarily for the sake of theology, which is now working in majority of cases with a metaphysics completely different from the Thomistic one. Therefore, a lecture in metaphysics for theology students today must be enriched by discoveries made in the philosophy of the 20th century, especially the discovery of “historicity” of man, the world and even God himself (the historicity of Christian Revelation), meeting as a philosophical category, numerous social problems, relational community and the role of language and communication in the process of learning about the world.Pozycja The Canonization of the Professor: 606th Year at the Pontifical Academy of Theology in CracowSzczurek, Jan Daniel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Chrystus „wiedzą”, „gnozą” i „pokarmem”. Tytuły logo-chrystologiczne a prawda według Klemensa z AleksandriiKlibengajtis, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Via Marsiliana jako jedyny kierunek filozoficzny na nowo założonym Uniwersytecie HeidelberskimMarkowski, Mieczysław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Kulturowo-religijne aspekty żałobyDziedzic, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)When we speak of death, grief and bereavement we mustn’t overlook customs, religious beliefs and cultural differences between people. The article shows various responses to a loss. The state of mourning can be accentuated by a number of ceremonies lasting anything from months to years. It can also be understated and brief. Funeral rituals are also diverse. Cremation is either encouraged or strictly forbidden. The article takes a closer look at the nature of mourning in small communities, major religions of the world and in Christianity. This knowledge can be useful in recognising the conditions of effective ways of helping people. One way of searching for help was ‘ars moriendi’, which instructed people on the ‘art’ of dying or Christian consolation, which was meant to meet the needs of the bereaved. The way of helping will certainly differ from culture to culture, but to make it easier we should doubtlessly be open to learning about them.Pozycja La Divina misericordia e la giustizia di Dio nella riflessione di Giovanni Paolo II. Il contesto dell’esperienza mistica di Santa Suor Faustina KowalskaMachniak, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Temat Miłosierdzia Bożego i Bożej sprawiedliwości zajmuje ważne miejsce w nauczaniu Jana Pawła II zawartym w jego encyklice Dives in misericordia. Wychodząc od biblijnej refleksji nad miłosierdziem Boga objawianym w Starym Testamencie z całym bogactwem terminów (hebr. hesed, ahab, rahamim), Papież podkreśla, iż miłosierdzie zostało w pełni objawione w śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Zrozumienie tajemnicy Miłosierdzia Bożego, będącej ukazaniem tajemnicy miłości Boga wobec człowieka, jest kluczem do pojęcia innych przymiotów Boga, szczególnie sprawiedliwości. Rodzi się ona z miłości Boga i realizuje się w miłości przynosząc owoce zbawienia. Misterium paschalne, będąc aktualizacją Miłosierdzia Bożego, jest jednocześnie usprawiedliwieniem człowieka, wynagrodzeniem za jego grzechy. Tak rozumiana sprawiedliwość Boga, różni się od sprawiedliwości pojmowanej prawnie, w której każdy powinien otrzymać to, co mu się należy - za zło odpowiednią karę, za dobro nagrodę. Warunkiem otrzymania usprawiedliwienia od Boga jest postawa przebaczenia i nawrócenia. Kontekstem dla refleksji teologicznej na temat relacji miłosierdzia do sprawiedliwości jest doświadczenie Boga opisane przez św. Siostrę Faustynę Kowalską w jej Dzienniczku. Jan Paweł II w ostatnich latach często odwołuje się do tego doświadczenia, by przybliżyć człowiekowi trzeciego tysiąclecia tajemnicę Boga sprawiedliwego, który jest miłosierdziem.Pozycja Chrześcijańskie piśmiennictwo arabskie przed Mahometem i jego wpływ na islamKościelniak, Krzysztof (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Kamienowanie w BibliiZbroja, Bogdan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Informatique et Bible - 2003Poswick, Ferdinand (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Treścią artykułu jest analiza zagadnienia jakości egzegezy opartej na informacji zależnej od poziomu krytyki informacyjnej, zarówno w odniesieniu do klasycznych gałęzi badań biblijnych, jak i do opanowania narzędzi i metod informatycznych. Pozostaje jednak pytanie, czy rynek akademicki jest przygotowany do inwestowania w tworzenie takich warunków dla „nowej egzegezy”.Pozycja Dar wcielonego i paschalnego Jezusa ChrystusaDziuba, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)The birth of Jesus is not simply the emergence of a great man, a prophet, a religious genius; it marks the moment when eternity crossed into time, when divinity intersected humanity, when the Light shone in the darkness. The Incarnation - the belief that the eternal Son of God assumed human nature - exposes that intuition as false. The true God does not cling to Himself but gives Himself away in love, rejoicing to share completely the life of His creatures. In turn, these creatures discover who they truly are not in opposition to God but through a radical self-surrender to God’s generosity. We are not rivals of God but friends. God is closer to us than we are to ourselves, not only because we depend upon Him for our existence but, more radically, because of the Incarnation. The eternal Son of God’s enfleshment in Jesus is the ground for respect for the dignity of each individual human being. Any other ground can become a slippery slope, shifting with political decisions about who is a human being. If God’s eternal Word become one of us in order to offer eternal life teach of us, then no human being is dispensable. When “history” or the state or “the will of the people” become absolute, then human beigs, even millions of them, become expendable. Or to turn the critical light of faith more directly upon our own culture, when comfort or convenience or economic security or individual autonomy are paramount, the lives of those not yet bom, of the unfit and the elderly, are in danger. The lives of those who suffer and the historical meaning of death itself change when seen in the shadow of Christ’s cross. St. Paul called the cross a folly and a stumbling block, and it has been that for 60 generations. The cross purges of all sentimentalism the belief that God is love. The Father sent his only begotten Son into flesh, into history, into the agony of being human and finally into death itself in an attempt to gather back all those who have wandered from the divine love. This is tough love and hardheaded hope. Whenever Christians look through the lens of Christ’s cross, they see a world that, left to its own devices, will crucify the Son of God. Whenever ideologues of any stripe propose a utopian solution to our problems, whenever a scheme of economic, political, cultural or psychological reform is put forward as a panacea, Christians ought to be the first to raise their voices in protest. That we have not always done so tells us who we remain: Christians not yet fully marked with the sign of the cross. When the disciples of Jesus 2000 years ago first spoke of Him, they proclaimed His resurrection from the dead. Their focus was not on His teaching nor His miracles, His manner of life or personality. They preached a Jesus crucified and risen from the dead. The same body bom of the Virgin Mary suffered death and then rose, transformed forever, no longer bound by the limitations of space and time because it had passed through the last barrier, death itself. Jesus is the Christ, perfectly free because he freely accepted death for our salvation. All the musings about the difference between the Jesus of history and the Christ of faith make a distinction the first disciples would not have recognized. Jesus never wrote a book; it is the community which is His visible body that is every age’s link to Him. The community of faith, under the inspiration of the Holy Spirit, wrote the Gospels years after the Gospel was first preached; and the written witbess of the Gospel text is interpreted within that living community in continuity across the ages. Outside the life of that community of faith, Jesus is just a figment of someone’s imagination, often a projection of someone’s desires, the subject of an intelectual parlor game. The history of Jesus’ disciples over the past 2000 years is a history of God’s grace and their cooperation with His grace. It is a history of a world radically changed by Jesus’ incarnation, crucifixion and resurrection from the dead. It is also a history of Christians’ sinning and of their being sinned against. Every people and human group has its martyrs.Pozycja Zmagania duchowieństwa polskiego z czarami i wiarą w upiory w XVIII wiekuSzczurowski, Rafał (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Eklezjologiczne przesłanie Vaticanum II a idea communio kard. Karola WojtyłyNapiórkowski, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Revitalizing the book of Karol Cardinal Wojtyła: “At the Source of Renewal: A Study on the Realizations of Vatican II”. The above written article is a modest attempt at presenting the fundamental message of the Second Vatican Council, meaning its new understanding of the mystery of the Church. Council documents speak of four principle categories, which draw us closer to the complex character of the Church: i.e. an understanding of God’s people, community (communio), sacrament, and the mystical Body of Christ. These views of the Church are in no way exclusive of one another, instead they harmoniously complement each other. In recent years, it appears that in theology, as well as in the teachings of the Magisterium of the Church, there has been a greater emphasis on the communal character of the Churche. This observation is based on a combination of various elements. First, it is the result of a renewed and spiritually deepened reading of the writings from the last Council. The next stimulus emerged from the conferences at the Bishops’ Synod in 1985. Followed by two important Apostolic Letters, “Tertio Millennio Adveniente” and “Novo Millennio Ineunte”, related to the Great Jubilee of Christianity, which stressed the theology of community. And finally, the apostolic exhortation, Ecclesia in Europa, which speaks of the hope of community. In this context, an interesting case is made in the book written by Karol Cardinal Wojtyła titled “At the Source of Renewal: A Study on the Realizations of Vatican II”, which was first published immediately after the Second Vatican Council, and has since been issued in a new edition. The author, already at that time, had reached the conclusion that the leading thought of the Council was the Church as a Community. He had written, “Vatican II became a particular source of enrichment for our faith, which can be defined as ‘communal’. This enrichment is the principle function, flowing from the strictly defined consciousness of the Church, which communio establishes”. It is fitting and right that on the 25th Anniversary of John Paul II's pontificate we are able to discover his earlier thoughts, allowing us to achieve a deeper understanding of the Council’s doctrine.Pozycja Towards a New Understanding of the Structure of Luke’s GospelOsborne, Thomas P. (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)W świetle ostatnich badań, kwestionujących istnienie „sprawozdania z podróży” jako centralnego epizodu w Ewangelii według św. Łukasza, w artykule podjęto próbę ukazania podziału tekstu tej Ewangelii na siedem literackich części, zastosowanych przez św. Łukasza w celu uporządkowania materiału merytorycznego. Dzięki temu można inaczej spojrzeć na Ewangelię Łukaszową.Pozycja Nobilitacja mieszczan przez sztukę sepulkralną XIV-XVI wieku na przykładzie Kościoła Mariackiego w KrakowiePiwowarczyk, Elżbieta (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Situated in the north-east corner of the Market Place in Cracow the Church of the Assumption of the Virgin Mary (St. Mary’s) achieved the rank of the burghers’ church and Cracow’s parish church in the Middle Ages. To the end of the 14th century it remained under the patronage of the bishop of Cracow, and after 1415, of the Polish king, who was, nevertheless, not very interested in it. Town councillors took advantage of the situation and practically took over the patronage of the main church of Cracow. In this way, as early as the 15th century St. Mary’s church assumed the role it had aspired to: that of a parish church for the most populated and richest part of the town, a town’s “cathedral”, in a way resembling the Wawel Cathedral. This was confirmed by many foundations of Cracow’s burghers - an expression of special patronage over this church. Church authorities allowed for some of these founders to be buried inside the church. Tablets and tombstones made at that time were perceived as ennoblement of the persons buried inside the church and through them also the houses to which they belonged. The article presents people whose burial inside the church was consented to in the period from 14th to 16th century as well as tablets, tombstones and epitaphs which commemorate them. The data was collected on the basis of the actual inscriptions as well as references in archives and arranged chronologically: 14th-15th century tablets, 16th century tablets and epitaphs. The third part of the paper offers a summary of the presentation of these tombstones and compares preserved monuments of medieval sepulchral art in St. Mary’s church in Cracow with types of representations of the time. On the basis of this analysis it is shown that ennoblement of Cracow’s burghers manifested itself through the choice of burial place and, to a great extent, through adopting various artistic sepulchral depictions of the dead, including forms which were many a times reserved for higher social strata.Pozycja Prymat wartości duchowych i znaczenie kultury w życiu społecznym w nauczaniu Jana Pawła IIBorutka, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)As a consequence of correctly understood human well being, there emerges the necessity of respecting in social, economic, political and cultural life the primacy of spiritual values over material ones. The primacy of spiritual values influences appropriate material, technical and civilizing development. Thus the true role model of progress is not one who prefers only material values but one who accepts the primacy of spiritual values. Hence no social change can bring true and lasting enrichment of the people if it takes place at the expense of the highest values of the soul. Acknowledging the primacy of “the spirit” and of ethical values may bring about a change in the nature and progress of civilization. John Paul II links the issue of primacy of spiritual values with the issue of culture. This is due to the significance that he attributes to it. Culture always remains in an essential and vital relationship with who man “is”, however its relationship with what man “has”, is not only secondary, but also relative. Attributing so essential a role to culture, John Paul II, exhorts that it should develop man: That, is its prime and fundamental role. A condition of fulfillment of the new paradigm of culture, harmonizing with the civilization of love presaged by John Paul II, is the necessity to perceive and treat man having acknowledged the absolute truth about him. With this objective in mind the Holy Father puts forward a number of essential demands towards those responsible for the shaping and proper functioning of culture in the life of individuals, societies and nations. One of the most important is the postulate of synthesis of faith and culture, which enables the creation of an environment in which every person can achieve full expression.Pozycja Ksiądz Jerzy ChmielJelonek, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja Początki chrześcijaństwa w Hiszpanii i pisarze hiszpańsko-rzymscyCzochara, Grzegorz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Pozycja La struttura e il contenuto del codice domestico di Col 3, 18-4,1Wronka, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2003)Artykuł jest pierwszą częścią opracowania tytułowego zagadnienia. Powyżej omówiono strukturę perykopy, która jest bardzo regularna. Składa się na nią sześć wskazań, zestawionych w pary, skierowanych do żon i mężów, dzieci i rodziców, niewolników i panów. Napomnienia zbudowane są zwykle z trzech elementów: tytułu, imperatywu i motywacji. Niekiedy ta harmonijna struktura bywa nieco zachwiana. Z kolei przeprowadzono szczegółową egzegezę kolejnych wersów dla wydobycia treści zawartych w nich wskazań. W przygotowanej do druku drugiej części artykułu będzie mowa o pochodzeniu tego gatunku literackiego (znanego też pod niemiecką nazwą: Haustafel) oraz miejscu perykopy w Liście do Kolosan. Pozwoli to sformułować pewne wnioski i ukazać aktualność omawianego tekstu, który wydaje się trochę obcy dla współczesnego człowieka.