Roczniki Teologiczne, 2008, T. 55, z. 7
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/12834
Przeglądaj
Przeglądaj Roczniki Teologiczne, 2008, T. 55, z. 7 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 22
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Bibliografia ekumeniczna o. prof. dra hab. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv.(Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Człowiek jako istota relacyjnaHanc, Wojciech (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Dialog katolicko-reformowany (1970-2005)Karski, Karol (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja „Do Pana wznoszę mój głos”. Pytania o duchowość ekumeniczną. Sesja naukowa Instytutu Ekumenicznego KUL Lublin, 24 stycznia 2008 rokuJanasek, Emilia (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Działalność naukowa Instytutu Ekumenicznego KUL w 2007 rokuLeśniewski, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Eklezjologia komunijna – próba określenia wartości i możliwości rozwojuCzaja, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Ekumenizm od A do ŻGawlik, Magdalena (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Etyka ewangelickaNapiórkowski, Stanisław Celestyn (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Historia „niebezpiecznego pomysłu”Nowosad, Sławomir (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja „Indefectibilitas Ecclesiae” – łaska, która zawsze zwyciężaNadbrzeżny, Antoni (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Proclamation of the Kingdom of God constitutes basic mission of the Church. This proclamation – being done in the history – is liable to the historical evaluation. The Church – being aware of her sins done in the past – remembers Christ's magnificent promise, which enables her to stand in the confessed and proclaimed truth. The Latin term indefectibilitas means that the Church in spite of her weaknesses it will never be destroyed by sin. Thanks to the God’s grace in each epoch, she undertakes an effort of the moral renewal. In this way, she becomes an authentic and credible witness of Christ’s redemption.Pozycja Instytucja małżeństwa a sakramentologia luterańskaKopiec, Piotr (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)The article presents the Reformation views on the question of sacramentality of marriage. Its negation by Luther resulted from three causes. The first was the reduction of the number of sacraments to baptism and Eucharist only, as the two sacraments instituted directly by Christ himself (ab ipso Christo instituta). The second was the Reformation view on the grace as the foundation of sacraments (sola gratia) and the unique position of the Scripture in establishing the norms of faith (sola Scriptura). The third cause lied in the anthropological and historical presumptions pointing to the theological perspectives of the human nature and purely secular character of marriage. Today’s Lutheran theology points to the certain sacramental characteristics of marriage issued from the notion of Christ as primary sacrament (Ursakrament).Pozycja Kanonizacja świętych w tradycji Rosyjskiego Kościoła PrawosławnegoLeśniewski, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Faith in communion of Saints has been the common heritage of Roman Catholic Church and Orthodox Church. Its expression is liturgical cult of Saints based on canonical procedures. Both in the Roman Catholic Church and in the Orthodox Church by the time somebody will be pronounced as a saint, it is necessary to examine the heroism of ones virtues, the orthodoxy of faith confessed by him and authenticity of miracles by his intercession. The author tried to attempt the problem of the canonization of Saints in tradition of Russian Orthodox Church from historical and ceremonial points of view. He presented in the first part of his article a historical outline of canonization of Saints. Following historians the author distinguished five main periods during the first millennium of Russian Orthodoxy, namely: since the Baptism of Russia (988) to the Church Councils of Metropolitan Macarius, the Church Councils of Metropolitan Macarius (1547-1549), since the Church Councils of Metropolitan Macarius to the establishment of the Holy Synod (1721), the Holy Synod Period (1721-1917) and the Moscow Council (1917-1918). The second part of the article shows two ecclesiastical institutions (the Historical and Canonical Group on Canonization and the Commission of the Holy Synod for Canonization), which had been established by the Moscow Patriarchate during the time of social and religious changes in Russia. There is also presented the role of the Local Council of the Russian Orthodox Church (held in July 1988) and the Jubilee Council of 2000. Stages, principles and materials, which have been essential for the canonization of new Saints in the Russian Orthodox Church there had been described in the third part of the article. Apart from that it was also presented in the concise form the structure of the liturgical ceremony of canonization. The last part of the article concerns the particular principles and regulations of the canonization of Saints during the communism period. It is necessary to examine all preserved materials from archives of the State institution of the Soviet Union and to gather and to evaluate every testimony, both oral and written on martyrs and confessors, in the canonical procedure of the canonization of Saints. One has to determine the relation of every candidate to the existing divisions of the Russian Orthodox Church in the Soviet times in order to be certain that the confession of ones faith and ecclesiastical affiliation was truly Orthodox.Pozycja Między mantrą a modlitwą Jezusową czyli o modlitwie w kontekście pluralizmu religijnegoJanasek, Emilia (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Misterium Kościoła w prawosławiuHanc, Wojciech (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja O ekumeniczną duchowość. W stulecie Tygodnia Modlitw o Jedność ChrześcijanKaim, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)The centenary of the Week of Prayers for Christian Unity (1908-2008) and the approaching one hundredth anniversary of the ecumenical movement (1910-2010) inclines one to reflect on the sources of the ecumenical spirituality. Its specificity is postulated by the Council Decree on ecumenism Unitatis redintegratio. However, its roots are deep in the 19th century religious awakening that was a return to the ideals of the apostolic Church. Attention is drawn to Saint Francis of Sales’ 16th century Christian humanism and his synthesis of sainthood: “Ask for nothing – and deny nothing.” Its renaissance in the 19th century revealed its values in the quality of the religious awakening in the Church, contributed to an increase in Christian activity and pointed to the theological depths of the apostolic spirituality. The spirituality of the Cenacle, focused on the ideal of Christ-the champion of prayer, was a manifestation of the spirit of the epoch. Consideration of the mystery of His prayer in the Cenacle directed the ideal of imitating Christ to the prayer for unity of the Church. At the same time it encouraged the Christian conviction about the universal vocation for unity. The Octave of Prayers for Unity in the present situation of a divided Church is an expression of a simple way of imitating Christ in His prayer for unity. The form and the content of the prayer was ripening along with the ongoing process of the ripening of the Church’s consciousness about the universal vocation for unity. The present form of the Week of Prayers for Christian Unity is merely an expression of the present level of the ecumenical consciousness and a stage in the historical process of the Church’s ripening for the ecumenical spirituality. According to its nature it should be characterized by a Christological-ecclesiological features. The ecumenical spirituality assumes a close dependence on the Church’s primary spirituality expressed in the harmony and unity of the confessed faith, of the celebrated faith and of the testimony of life. The apostolic churches expressed it in the celebration of the mystery of the revealed Word. The triple theophany: the bow of the Magi, the baptism in the Jordan and the wedding in Cana was not only an expression of the Church’s universalism and “Catholicism”, but also of its “ecumenical” nature. Hence celebration of the mystery understood in this way is an archetype of the pattern of a celebration whose aim is unity as well as a valuable source for defining the foundations of the ecumenical spirituality. What is the most valuable in the tradition of the apostolic Church for us is the significance of the wedding in Cana. The image of the “ecumenical” God that has been inherited from the past as well as a deep reflection on the call “Whatever He says to you, do it” (John 2, 5) may prove to be the element of the ecumenical spirituality that we are looking for. The synthesis of spirituality formulated by Saint Francis of Sales “Ask for nothing – and deny nothing” has the following form here: “Trust in God – whatever He says, do it”.Pozycja Odnowić w sobie przymierze z Bogiem. Sakrament chrztu w teologii metodystycznej i dialogu katolicko-metodystycznymKantyka, Przemysław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Baptism and Eucharist are two rites regarded by Methodist theology as the sacraments of the Gospel. Early Methodist, Wesleyan theology of baptism did not differ from the Anglican theological heritage. Baptism clears a person from the original sin and starts the process of restoring the God’s image in a baptized. For Wesley, by baptism a child enters into the covenant with God and into the Church family as the community of faith. For this reason he accepted to baptize children bom from believing parents. The baptismal covenant, however, must be renewed in a Christian once he reaches adult age and is able to profess his faith. This renewal of baptismal vows concerns in fact all Christians, because baptism is not an end, but only the beginning of a lifelong process of sanctification. After Wesley times this initial Methodist theology was neglected (because of poor availability of sacraments from late eighteen century in America) and reduced to the naming a child or professing the faith of an adult. To restore to now-a-days Methodism the Wesleyan theology of baptism, the General Conference of the United Methodist Church adopted in 1996 the document By Water and the Spirit: A United Methodist Understanding of Baptism. The document confirmed early Methodist understanding of baptism as well as the practice to baptizing by immersion, pouring or sprinkling the water while reciting the Trinitarian formula. Theology of baptism was also one of the subjects of the Roman Catholic-Methodist dialogue on the world level. The parties concluded with far-reaching consensus about the sacrament of baptism. The remaining differences are mainly in emphasis: the Catholics put more attention on baptism as the first and the most important sacrament, the Methodists point to the importance of constant renewal of baptismal covenant and see baptism more likely as a starting point of the lifelong process of sanctification.Pozycja Slawische Befreiungstheologie. Grundriß zur Theologie und Geistigkeit der kyrillo-methodianischen TraditionGórka, Leonard (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Mimo nielicznych tekstów o charakterze teologicznym przekazanych w źródłach jedna rzecz pozostaje niewątpliwa: Apostołowie Słowian św. Cyryl i Metody utworzyli swoistą przestrzeń eklezjalną i kulturową, w której możliwe było podjęcie nowego doświadczenia wiary chrześcijańskiej i nowego myślenia teologicznego. Tego rodzaju działanie można wręcz nazwać uprawianiem swoistej (ante litteram) teologii wyzwolenia, stanowiącej fundamentalny rys ich działalności ewangelizacyjnej. Przełamanie magicznego kręgu trzech języków (hebrajskiego, greckiego i łacińskiego) oznaczało otwarcie nowych przestrzeni wielkiej przygodzie szerzenia wiary chrześcijańskiej pośród nowych narodów i kultur. Ideę tę wprowadzali w życie poprzez udomowienie Ewangelii w języku słowiańskim, dali podstawy teologii Kościołów siostrzanych przez rozumienie swojej misji jako przybliżenia nowym ludom zbawczej, wyzwalającej rzeczywistości ofiarowanej człowiekowi przez Boga i wreszcie poprzez ukazywanie wyzwalającej godności człowieka niezależnie od języka i kręgu kulturowego, która zawarta jest stworzeniu człowieka na obraz i podobieństwo Boże. Apostołowie Słowian przekazali Europie, zwłaszcza Środkowo-Wschodniej, aktualny dziś temat: mediacja, dialog oraz integracja, a nie konfrontacja. I tutaj Polska może odegrać ważną rolę, ponieważ od wieków stanowiła miejsce spotkania się kultur, nawet syntezy wartości wschodnich i zachodnich. Narodom żyjącym w wielonarodowej Rzeczypospolitej nigdy nie była obca idea jedności w pluralizmie narodowościowym i kulturowym ani też idea wolności sumienia i religii oraz poszanowania godności człowieka.Pozycja „Spes quaerens intellectum” – wokół teologii nadziei Jürgena MoltmannaRomaszko, Marta (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Święta tajemnica jednościGórka, Leonard (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)Pozycja Trzecie Europejskie Zgromadzenie Ekumeniczne. Sibiu (Rumunia), 4-9 września 2007Pawłowski, Sławomir (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2008)