Resovia Sacra, 2020, Tom 27

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/35932

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 33

Andrzej Mazan, Pedagogia Związku Sodalicji Mariańskich uczniów szkół średnich w Polsce w latach 1919-1939, Łomianki 2013, ss. 200, ISBN 978-83-938374-0-3.
Jaworski, Piotr (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Andrzej Niedojadło, Wychowanie narodowe i państwowe w szkołach powszechnych okręgu szkolnego krakowskiego w latach 1918-1939, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, Lublin ‒ Tarnów 2013, ss. 342 oraz Aneks, ISBN 978-83-7306-621-2
Jaworski, Piotr (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Apologetyczne oblicze biskupa Kazimierza Górnego
Mastej, Jacenty (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Przedmiotem niniejszego przedłożenia jest ukazanie oblicza apologetycznego Pierwszego Biskupa Rzeszowskiego Kazimierza Górnego, na podstawie wybranych listów pasterskich, konferencji oraz kazań. W powyższej prezentacji uwyraźniono apologetyczne oblicze Biskupa Kazimierza Górnego, który będąc obrońcą osoby ludzkiej, Kościoła, zasad wiary i moralności katolickiej oraz wartości patriotycznych, jest jednocześnie człowiekiem dialogu i konsensusu. Niezachwiany w pryncypialnych sprawach Bożych, pozostaje zawsze otwarty i serdeczny względem każdego człowieka. Szczególnie jest wrażliwy na ludzi biednych, chorych, zagubionych czy poszukujących Boga. Ukazane oblicze apologetyczne naszego Biskupa nie wyczerpuje piękna Jego osoby i bogactwa Jego osobowości. Co warto podkreślić, Jego apologetyczne oblicze możemy dostrzec nie tylko w Jego nauczaniu – co zostało zaprezentowane powyżej – ale także w postawie życiowej, czyli świadectwie życia, a nade wszystko we wrażliwości serca, chrześcijańskiej radości i kordialnym uśmiechu, który jest najprostszą drogą do serca każdego człowieka.
Apostola Apostolorum. Maria Magdalena w nauczaniu ojców Kościoła
Krawczyk, Michał (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Papież Franciszek, ogłaszając swoją decyzję o podniesieniu do rangi święta obchodów liturgicznych dedykowanych Marii Magdalenie, chciał przypomnieć o tej wyjątkowej postaci w historii Kościoła, której przykład życia emanuje także na obecną wspólnotę. Jest to również okazja do wyjaśnienia nieporozumień związanych z jej życiem. Jest to możliwe po zapoznaniu się z nauczaniem ojców Kościoła Zachodniego odnoszącym się do św. Marii Magdaleny i jej wyjątkowej misji jako „apostołki Apostołów”.
Autorytet papieża Jana Pawła II na Forum Krzyż – Tradycja. Liturgia. Kultura. Wstęp do zagadnienia
Janowiec, Natalia (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Nauczanie Jana Pawła II obecne jest w wielu mediach masowych przywołujących treści przez niego sygnowane. Jego osoba, traktowana przez wielu chrześcijan jako autorytet, pojawiała się w dyskursie mediów internetowych takich jak np. fora o tematyce katolickiej. Jednym z nich jest polskie Forum Krzyż ‒ Tradycja. Liturgia. Kultura. W artykule tym przedstawiono wyniki wybranych treści odnoszących się do kwestii eutanazji, aborcji i relacji społecznych. Wspomniane badanie wykonano za pomocą jakościowej analizy zawartości odnoszących się bezpośrednio do podejmowanych przez uczestników przywoływanego forum.
„Byłaś przez wieki Matką i Królową”. Maryjny aspekt Mszy św. za Ojczyznę sprawowanej przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę – 29 maja 1983 r.
Szczecina, Grzegorz Kamil (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Msze św. za Ojczyznę sprawowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę na warszawskim Żoliborzu w latach 1982-1984 są jednym z podstawowych elementów rozpoznawczych jego posługi. W czasie owych liturgii wygłosił on słynne kazania, które z czasem stały się m.in. powodem działań aparatu represji komunistycznego wymierzonego w kapelana „Solidarności”. Każda z comiesięcznych Eucharystii była poświęcona konkretnemu tematowi, który wyznaczała rocznica historyczna bądź bieżące wydarzenie społeczne. Podobnie było w maju 1983 r., kiedy to ks. Jerzy w przesłaniu Mszy św. za Ojczyznę, skupił się na ukazaniu maryjnego aspektu polskości, a także wskazaniu na Matkę Bożą jako najpewniejszą orędowniczkę dla uciśnionego narodu. Ów temat zawierał się w szerszym wymiarze maryjnym przejawiającym się w życiu oraz działalności męczennika komunizmu. Idea przewodnia Mszy św. za Ojczyznę z 29 maja 1983 r., wyrażała się przede wszystkim w przepowiadaniu błogosławionego, śpiewanych pieśniach, modlitwie wiernych, dekoracji plastycznej zdobiącej prezbiterium żoliborskiej świątyni, jak również w recytowanej na zakończenie liturgii poezji. Ks. Popiełuszko, odwołując się do konkretnych wydarzeń z przeszłości Polski oraz do ówczesnych cierpień rodaków, wskazywał na towarzyszenie Maryi narodowi, który pomimo sytuacji i przeciwności zawsze do Niej się uciekał, uznając Jej Królowanie. Ks. Jerzy ukazywał Matkę Najświętszą jako najpewniejszą powierniczkę trudów i cierpień przeżywanych przez rodaków w stanie wojennym. Tym samym błogosławiony podtrzymywał w Polakach nadzieję, wiarę, formował religijno-patriotyczne postawy rodaków, którzy Msze św. za Ojczyznę traktowali jako wyjątkową „wyspę wolności”.
Dominanty ukraińskiego nacjonalizmu. Rozważania wokół książki Wiktora Poliszczuka, Ideologia nacjonalizmu ukraińskiego, Wstęp B. Grott, Kraków 2020, ss. 282.
Pomarańska, Renata (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Edukacja dzieci żydowskich w Tarnowie w okresie II Rzeczypospolitej
Juśko, Edmund (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
W okresie międzywojennym w Tarnowie dzieci i młodzież mniejszości żydowskiej miały możliwość uczęszczania do różnego typu szkół; religijnych, publicznych i niepublicznych powszechnych, szkół prywatnych średnich i zawodowych. Na szczególne podkreślenie zasługują dwie prywatne szkoły średnie: Prywatne Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne Towarzystwa Żydowskiej Szkoły Powszechnej i Średniej „Safa Berura” powstałe w 1927 roku oraz Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne Stowarzyszenia Żydowskiego Nauczycieli Szkół Powszechnych i Średnich założone w 1937 roku. Ich utworzenie było wyrazem aspiracji intelektualnych lokalnej społeczności żydowskiej i pozwalało absolwentom istniejącej już szkoły powszechnej na kontynuowanie nauczania w ramach ogólnego i judaistycznego programu. Pomimo trudnych warunków, w jakich funkcjonowały oraz krytyki środowisk konserwatywnych, były czynnikami utrwalającymi nie tylko żydowską, ale i polską tożsamość narodową i kulturową. Wykwalifikowana kadra pedagogiczna zapewniała uczniom wykształcenie zgodne z wymogami nakładanymi przez państwo polskie wraz z jednoczesnym uwzględnieniem języka hebrajskiego i przedmiotów judaistycznych. Pozwalało to na odrodzenie narodowego języka hebrajskiego oraz pobudzanie patriotyzmu w stosunku do Palestyny oraz krzewienie zasad etycznych judaizmu wśród młodzieży żydowskiej.
Katrina Shawver, Henry: a Polish Swimmer’s True Story of Friendship from Auschwitz to America, Ribbon Falls Press, Phoenix, Arizona 2017, pp. 328, ISBN 978-1-7345729-7-1
Nabożny, Marcin (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Krzysztof Siwek, „Powstał prorok jak ogień” (Syr 48,1). Droga Eliasza (Biblijni Bohaterowie Wiary 1), Wydawnictwo Naukowe Collegium Bobolanum, Warszawa 2020, ss. 384, ISBN 978-83-952410-8-6
Kubiś, Adam (1976- ) (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Ks. prałat Tadeusz Szetela (1925-2008)
Zych, Sławomir (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
The article describes the life of rev. Tadeusz Szetela (1925-2008) priest of Przemyśl and Rzeszów dioceses. His older brothers, Jan Bolesław and Stanisław Kazimierz who devoted themselves to God had an unquestionable impact on life path choice by young Tadeusz. The author presents also difficult reality during T. Szetela’s seminary years, as well as work as a priest and catechist when he had to deal with laicization and antichurch tendencies among Polish society. Moreover, Tadeusz Szetela during his life participated in many national and patriotic events, as well as ministry activities (e.g. he worked as a prison pastor). Humble and priesthood devoted, rev. Tadeusz Szetela was awarded by Church authorities, e.g. he was promoted to a Chaplain of His Holiness rank in 1998.
Ks. Teofil Lewicki (1875-1952)
Walicki, Bartosz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Ks. Teofil Lewicki urodził się 10 października 1879 r. w Laszkach Murowanych. Był absolwentem Gimnazjum w Sanoku. Przygotowanie do kapłaństwa odbył w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Sakrament święceń przyjął 31 stycznia 1899 r. Pracował jako wikariusz w Wesołej (1899-1902), Stojańcach (1902-1903), Laszkach (1903-1904), Rakszawie (1904) i Łące (1904-1910). W roku 1911 został zamianowany proboszczem parafii w Trzebosi. W roku 1922 zamianowano go wicedziekanem sokołowskim. Prócz zwykłej pracy duszpasterskiej zajął się renowacją kościoła i zaangażował w działalność społeczną. Przeszedł na emeryturę w roku 1945. Zmarł 21 września 1952 r.
Ksiądz dr Józef Depowski (1879-1939) – kapłan lwowskiej archidiecezji ormiańskiej, nauczyciel, wychowawca i społecznik
Krzyżowski, Tomasz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Józef Depowski was born on 29 November 1879 in Ropczyce in a family of farmers, in 1899 he graduated the classical gymnasium in Rzeszów and began studies of philosophy, theology and spiritual formation in the Theological Seminary in Tarnów, which he was obliged to abandon due to health problems. From 1907-1916 he studied in the Faculty of Theology and Philosophy of the Swiss University of Fribourg, where in 1912 he defended his doctoral thesis on the subject of the history of art. In 1912 he became incardinated to the Armenian Catholic Archdiocese of Lviv and in 1913 he took holy orders. After his return to Galicia he undertook the job of a teacher and a catechizer in the gymnasiums in Zamość (1916-1917) and in Ropczyce (1923-1930). He was a teacher and an educator of the youth, he taught several subjects in secondary schools, he served as the headmaster of a gymnasium, the chaplain of a nursery, he was a spiritual leader, the pastoral minister of workers, the initiator of social undertakings, the author of scientific publications. From 1936-1939 he was the administrator the Armenian parish in Tyśmienica. He passed away on 8 November 1939 in Ropczyce, where he was also buried.
Liturgia domowa jako realizacja biblijnych zasad życia rodzinnego
Janiec, Zdzisław (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Podjęty temat artykułu: Liturgia domowa jako realizacja biblijnych zasad życia rodzinnego jest ciągle aktualny i zasadny. Dotyczy on kultu Boga w liturgii domowej i rodziny chrześcijańskiej żyjącej według biblijnych zasad. Problem niniejszego studium streszcza się w pytaniu: na ile liturgia domowa ułatwia i inspiruje do realizowania zasad życia rodzinnego zawartych w Biblii? By na nie odpowiedzieć, rozprawę ustrukturyzowano w dwie części: zasady życia rodzinnego w Piśmie Świętym (1) i liturgia domowa (2). Przeprowadzone analizy teologiczno-biblijno-liturgiczne doprowadziły do osiągnięcia zamierzonego celu w postaci konkretnych wniosków. Opracowanie pokazało, iż należy (szczególnie w obecnym czasie trwającej pandemii) bardziej dowartościować i docenić liturgię domową, która sprzyja realizacji zasad życia rodzinnego zawartych w Dekalogu i Biblii. Przedstawione konkluzje artykułu świadczą o jego oryginalności i inspirują do dalszych poszukiwań badawczych w omawianej tematyce.
Munus docendi biskupa diecezjalnego w prawodawstwie posoborowym
Krauz, Kacper (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Artykuł ma na celu ukazanie munus docendi, czyli zadania nauczania biskupa diecezjalnego, który pełni ważną rolę biskupów diecezjalnych w Kościele. Wraz z konsekracją zostaje nałożony na biskupów obowiązek wypełniania zadania nauczania, uświęcania i rządzenia. Biskup diecezjalny zadanie nauczania powinien wykonywać osobiście, a także koordynować jego realizację przez swoich współpracowników, którzy wspierają go w głoszeniu Słowa Bożego. W artykule została zwrócona uwaga na przedmiot i styl przepowiadania oraz sposoby przekazywania Słowa Bożego. Biskup diecezjalny poza osobistym głoszeniem ma również troszczyć się o innych głosicieli doktryny Kościoła. Ukazane zostały kompetencje oraz relacje biskupa diecezjalnego w stosunku do duchowieństwa, wiernych świeckich, nauczania katechetycznego, szkół, uniwersytetów katolickich, uniwersytetów i fakultetów kościelnych, środków społecznego przekazu oraz teologów. Biskupi są autentycznymi nauczycielami i, co warto podkreślić, pozostają tylko narzędziem w ręku Boga, powołanym do nauczania Słowa Bożego. Głoszone Słowo Boże musi być dostosowane do aktualnych problemów ludzi, środowiska i kultury. Słowo Boże biskup musi również wprowadzać w swoje życie, gdyż przez jego świadectwo głoszona Ewangelia zyskuje na wartości. Przedmiotem przepowiadania biskupa diecezjalnego ma być cały depozyt wiary. Biskup diecezjalny ma przekazywać Ewangelię wszystkim wiernym zarówno wierzącym jak i niewierzącym oraz tym, którzy odeszli od praktyki i wiary religijnej.
Paweł Gawron, Ks. Jerzy Popiełuszko – świadek Bożego Miłosierdzia. Rozważania na trzecie piątki miesiąca, Wydawnictwo Św. Stanisława BM, Kraków 2018, ss. 120, ISBN 978-83-7422-902-9.
Szczecina, Grzegorz Kamil (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Personalizm chrześcijański jako nurt wzmacniający kapitał społeczny poprzez personalistyczną edukację społeczną w zmediatyzowanej rzeczywistości
Miąso, Janusz (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Ciągle pogłębiająca się ambiwalencja to aktualnie często powtarzana diagnoza społeczna, ogromne możliwości społeczeństwa zmediatyzowanego, a równocześnie ogromna skala ludzkich, egzystencjalnych dramatów, dotykająca wszystkich grup społecznych, łatwa do zaobserwowania, to podstawowy problem, problem badawczy także niniejszego artykułu. Wiele osób szuka jakichś „przyczółków” do życia, dla usensawniania swojego życia, dla czynienia życia pożytecznym i wyzwaniem naszych badań winno być właśnie pokazanie tego konstruktywnego kierunku. Zdaniem autora niniejszego artykułu to właśnie personalizm chrześcijański, z jego spokojem, bez fanatyzmu, z jego głębią proegzystencji, realizowanej przez wiele konkretnych, świetnie wykształconych i pełniących odpowiedzialne funkcje, a także bardzo zwyczajnych osób, które są konkretnym pozytywnym i optymistycznym „studium przypadku” może być aktualnie mocno nadziejogenny. Wzmacnianie personalistycznego poczucia własnej wartości jako osoby, pozostającej pod stałą opieką Boga – Osoby i pozostającej w głębokiej relacji osobowej z drugim człowiekiem – osobą, jest potężną szansą na ratowanie człowieczeństwa. Personalistyczna edukacja prospołeczna jest edukacyjną nadzieją na uczenie się ciągle siebie poprzez dar osoby drugiej osobie w odpowiednim dwustronnym proegzystencjalnym przepływie wartości i jest edukacją ku lepszej i optymistycznej przyszłości.
Problematyka nauczania historii Kościoła w szkołach średnich na łamach „Miesięcznika Katechetycznego i Wychowawczego”
Jaworski, Piotr (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Nauczanie historii Kościoła w szkołach średnich postrzegano za niezwykle ważny obszar edukacyjny. Szeroko zakrojona dyskusja nad metodami i programem nauczania dotykała również tego zagadnienia, począwszy od postulatów wprowadzania historii Kościoła jako odrębnego przedmiotu zsynchronizowanego z nauczaniem historii powszechnej, poprzez troskę o wplatanie możliwie dużej ilości wątków historycznych do programów nauczania religii. Miejscem wymiany poglądów i twórczej dyskusji były nie tylko zjazdy i spotkania metodyków i uczących, ale także czasopisma, wśród których „Miesięcznik Katechetyczno-Wychowawczy” odgrywał znacząca rolę. Wspólnym mianownikiem wszystkich dyskusji i analiz był postulat, aby w nauczaniu katechetycznym poruszać tematy związane z historią Kościoła, gdyż w końcu to „historia jest nauczycielką życia” (historia vitae magistra est).
Reflections of Mother Teresa Kalkstein on the Religious Vocation in the Circular Letters to the Sisters of the Resurrection
Pyszna, Joanna (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
In the article the teaching of Mother Teresa Kalkstein on the calling to religious life is presented. The fourth General Superior of the Congregation of the Sisters of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ devoted a lot of attention to the religious vocation, including the theoretical questions and practical suggestions of carrying one’s vocation in everyday life. Despite the passage of time, some of her thoughts have remained relevant. That is why her writings can still be a useful and interesting reading for the consecrated persons.
Reklama handlowa na łamach lwowskiej „Gazety Kościelnej” w okresie od 1900 do 1939 r. (na przykładzie wybranych roczników)
Przywara, Agnieszka (Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie, 2020)
Reklama towarzyszy człowiekowi od bardzo dawna. Początkowo w formie pozapiśmienniczej, polegającej na ustnym zachwalaniu towarów i usług z czasem przekształciła się we wszechobecne medium. Największy rozwój reklamy przypada na przełom XIX i XX wieku, wraz z upowszechnieniem się prasy. Praktycznie w każdym czasopiśmie, niezależnie od profilu, reklama znajdowała swoje miejsce. Również w wychodzącej we Lwowie w latach 1893-1939 „Gazecie Kościelnej” można odnaleźć liczne inseraty reklamowe. Głównie dotyczyły one usług i artykułów związanych z tematyką czasopisma, czyli skierowane były do duchowieństwa. Z czasem na łamach lwowskiego tygodnika zaczęły się pojawiać także reklamy dotyczące innych branż niezwiązanych z profilem pisma, znajdujące odbiorców również wśród czytelników świeckich. Analiza ogłoszeń reklamowych zamieszczonych na łamach „Gazety Kościelnej” w latach 1900-1939 pozwoliła na prześledzenie nie tylko zmian rodzaju publikowanych anonsów, ale także tego, do jakiej grupy docelowej mogły być kierowane.

Przeglądaj

Przeglądaj Resovia Sacra, 2020, Tom 27 wg Tytuł