Studia Oecumenica, 2004, T. 4
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/30182
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Oecumenica, 2004, T. 4 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 25
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Chediath Geevarghese, The Malankara Catholic Church, transl. A.J. Joy Angemadathil, Kottayam 2003 – 334 s.Porada, Rajmund (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Czy „dosyć” wystarcza? Uwarunkowania wspólnoty kościelnej z perspektywy luterańskiejSchuegraf, Oliver (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)In February 2004 the United Evangelical Lutheran Church of Germany published a statement entitled Ecumenism According to an Evangelical Lutheran Understanding. According to the document, it is enough for the „true unity” of the Church – but also necessary – to agree on the right understanding of the gospel, i.e. on proclamation in harmony of the Scriptures and on the administration of the sacraments. The goal of ecumenism is therefore the declaration and practice of church communion on the basis and condition of this true unity. The Leuenberg Agreement of the Churches of the Reformation in Europe is an example for the successful application of this concept. But is „enough is enough” really all that can be said about a Lutheran understanding of church communion? An overview of some bilateral dialogues helps to grasp with what concepts for unity and models of union various Lutheran churches have engaged with other denominations. The Leuenberg model became the sponsor for national agreements between various Lutheran churches in Europe with the Methodists. Furthermore, conversations with Baptists and Mennonites in Germany show that this concept accepts steps on the way to the final goal. The Meissen Declaration (Evangelical Church in Germany – Church of England), the Porvoo Declaration (Nordic and Baltic Lutheran Churches – Anglican Churches of the British Isles) and Called to Common Mission (Evangelical Lutheran Church in America – Episcopal Church in America) are three successful examples how Anglicans and Lutherans reached official and authorised agreements between their churches. The historic episcopate and apostolic succession were key issues in all three conversations. The Lutheran – Roman Catholic document Facing Unity of 1984 produced a very detailed discussion on church unity and models towards it. It becomes apparent that the document assumed a shared ministry in apostolic succession as a third precondition for unity, for which it was criticised in various Lutheran reactions to it. So where does this overview lead us? 1) Article VII of the Augsburg Confession is the central starting point and framework for any Lutheran concept of church unity. This calls for a basic doctrinal consensus, a communion in confession, in which different confessional traditions can be in communion as long as there is a consensus that the differences in confessional traditions are a legitimate diversity of the same gospel. 2) Often the value of ministry becomes the test case. For Lutherans the ordained ministry is not on the same level as Word and Sacrament, but rather exists to serve them. Lutheran ecclesiology has never seen a particular form of ministry as the only possible way to fulfil its essential role. However, Lutherans are not able to accept any structural and doctrinal changes that might imply that they had not been part of the continuity and apostolicity of the one Church, that their orders have been null and void or that the taking-up of the historic episcopate is a necessary precondition for unity. Yet, for the sake of love and unity, they are free to value the historic episcopate as one possible means of making more visible the unity and continuity of the Church. 3) A Lutheran concept of unity is a model of unity in stages. The already reached consensus has to be matched with a respective step on the way to unity. However, the churches have to be aware that this interaction in various and diverse steps and stages can lead to unexpected „eternal triangles” or the phenomenon of „intransitivity” This anomaly has to be accepted if we take the insight seriously that all bilateral relations are contextual and if the churches want to avoid ecumenical paralysis. Yet, it can only be accepted, if the process of steps and stages is backed by the deep conviction that at the end the churches will discover their God given unity. 4) The term „full, visible unity” is a key phrase in most bilateral dialogues. Just living side-by-side is not enough. The declaration and practice of table and pulpit fellowship is such an act of giving evidence of visible unity. Within the framework of Augsburg Confession, Article VII, the Lutheran churches have an exciting scope to give witness and shape to the unity that is already given through God’s reconciling work in Christ. They are obliged to use their given freedom and flexibility to show this unity with each of their ecumenical partners as full and visible as possible in obedience to God’s will „ut unum sint”.Pozycja Der geschichtliche Wandel des Bewußtseins von der Einheit der Kirche in Vielfalt und des Verständnisses von den Schismen zwischen Lateinern und GriechenSuttner, Ernst Christoph (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Autor wychodzi od myśli św. Pawła i ujęć Soboru Watykańskiego II, według których prawda objawiona lepiej zostaje wyrażona w różnorodności form pobożności i teorii poznawczych. Jak pojedyncze oko, tak też pojedyncze Kościoły potrafią uchwycić tylko pojedyncze aspekty bogatej rzeczywistości. W części drugiej i następnych przedstawione są różne rozumienia podziałów, schizm, jakie miały miejsce w dziejach chrześcijaństwa na Wschodzie i Zachodzie.Pozycja Die Grundlagen des vereinigten Europa als einer „Gemeinschaft des Geistes”Nossol, Alfons (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Spoglądając na ogromną różnorodność historyczną i kulturową jednoczącego się europejskiego kontynentu, niezaprzeczalnym faktem pozostaje, że tym, co stanowi podstawę jego jedności, jest wspólne chrześcijańskie dziedzictwo, którego idee i wartości wywarły na całej Europie niezatarte piętno. Nie przypadkiem zatem Stolica Apostolska, a zwłaszcza papież Jan Paweł II, byli zawsze zwolennikami zjednoczenia Europy i to bardzo szeroko pojętej, obejmującej także Europę środkowowschodnią. Zarazem jednak papież Jan Paweł II wielokrotnie gorąco apeluje, by nowa Europa nie utraciła swoich bezcennych, zaczerpniętych z chrześcijaństwa duchowych wartości, które niejako konstytuują jej „duszę” Zdumieniem i niepokojem zatem muszą napawać próby przemilczania owego chrześcijańskiego fundamentu Europy, czego przykładem jest chociażby projekt nowej konstytucji europejskiej, ponieważ dla jej istnienia niezbędne są nie tylko ustalenia prawne i sprawnie funkcjonująca gospodarka, ale nade wszystko stabilny fundament aksjologiczny, którego podstawę stanowią wartości chrześcijańskie. W tym kontekście nie można pozostać obojętnym na pełne troski słowa Ojca Świętego apelującego o budowanie „cywilizacji miłości i życia” zamiast „kultury śmierci”, ku której nieuchronnie zmierza społeczeństwo świadomie wyrzekające się wszelkich wartości duchowych. Jedną z najbardziej elementarnych potrzeb człowieka jest potrzeba wartości nadających życiu sens, o które zresztą dopomina się nie tylko papież, ale nawet współcześni niechrześcijańscy myśliciele, jak np. J. Weiler czy L. Kołakowski. Bezsprzecznie zatem to siła chrześcijaństwa, z jego stale aktualnymi ideami i wartościami, może i powinna stać się fundamentem dla budowania wspólnego europejskiego społeczeństwa, nawet dla niechrześcijan. Tego faktu nie zmienia w żadnym razie także otwartość Wspólnoty Europejskiej na ewentualne przyszłe członkostwo w niej kraju w przeważającej mierze muzułmańskiego.Pozycja Dietrich Bonhoeffer und die ÖkumenePlathow, Michael (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Mimo że chrześcijanie ewangeliccy nie oddają czci świętym i nie odwołują się do ich wstawiennictwa, to jednak osoby, które złożyły w czasie swego życia świadectwo żywej, głębokiej i heroicznej wiary zasługują po śmierci – według Wyznania Augsburskiego – na „potrójną chwałę”: są powodem dziękczynienia Bogu za łaskę w nich objawioną; ich przykład umacnia wiarę żyjących; ich wiara, miłość i wytrwałość stanowią przykład do naśladowania. W takim duchu należy spojrzeć też na postać Dietricha Bohnhoeffera, którego 50. rocznica śmierci przypadnie 9 kwietnia 2005 r. Bonhoeffer jest osobą, która łączyła w sobie żywą pobożność, teologiczne myślenie i polityczne zaangażowanie. Przy wielowymiarowości jego życia, uderza kontynuacja i zasadnicza stałość w jego nauczaniu i postawie życia, mimo zmieniających się zewnętrznych warunków i okoliczności. Biorąc pod uwagę owe trwałe elementy nauczania i ekumenicznej egzystencji ewangelickiego duchownego i docenta Dietricha Bonhoeffera, można wskazać na pięć kluczowych sytuacji i wydarzeń, które wyznaczyły etapy jego życiowej drogi: 1) wykład w czasie posiedzenia Światowego Związku na Rzecz Przyjaznej Współpracy w czechosłowackiej miejscowości Cernohorskie Kupele, gdzie sformułował osiem tez na temat teologicznego rozumienia ruchu ekumenicznego jako istotnego wymiaru Kościoła. Według Bonhoeffera Kościół stanowi Christus praesens', 2) publikacja ulotki „Der Arierparagraph in der Kirche”, będącej formą protestu na wprowadzenie „paragrafów aryjskich” przez Hitlera w 1933 r. Bonhoeffer zaprezentował tu pogląd, że Kościół, który żyje Ewangelią, poprzez dar chrztu łączy wszystkie narody, rasy i wyznania, ponosi odpowiedzialność za innych, w tym wypadku za żydów; 3) nabożeństwo pokoju w Fanö, gdzie sformułował tezę, że zadaniem Kościoła we wspólnocie ekumenicznej jest głoszenie pokoju Chrystusa jako fundamentu pokoju między narodami; 4) artykuł „Die Bekennende Kirche und die Ökumene” (Kościół wyznający i ekumenizm), w którym stawia tezę, że Kościół i ekumenizm łączą się ze sobą z jednej strony poprzez wzajemne wezwanie do wyznania grzechów i nawrócenia, z drugiej zaś – do wyznania wiary w usprawiedliwiające działanie Bożej łaski; 5) działalność konspiracyjna przeciwko Hitlerowi jako czyn moralnej odpowiedzialności i zastępczej pokuty za terror, bezprawie i cierpienie wyrządzone przez hitlerowskie Niemcy. Zaangażowanie ekumeniczne oznaczało dla Bonhoeffera wysiłek teologiczny nie tylko poszczególnych jednostek, ale Kościołów, w których trójjedyny Bóg obdarza wiernych przebaczającą łaską. Zaangażowanie to, zmierzające ostatecznie do jedności Kościołów, konkretnie winno przejawiać się w odpowiedzialności za innych. Myśl teologiczna Bonhoefera jest zdominowana kategorią personalizmu. Jego zdaniem, ukonstytuowanie się etycznego podmiotu wymaga doświadczenia „ty” drugiej osoby, a zwłaszcza „Ty” Boga. W ten sposób człowiek doświadcza szczęścia, rozumianego jako Boże błogosławieństwo, w osobowych związkach przyjaźni, małżeństwa czy rodzicielstwa. Jednocześnie jednak te indywidualne więzy włączają we wspólnotowe więzy Kościoła, w którym uobecnia się Chrystus. Jego osobowe wydanie się za innych (Stellvertretung) winno być – według Bonhoeffera – zasadą życia Kościoła. Kościoła „bycie dla innych” czyni z niego „Kościół dla innych” i wraz „z innymi” W wydarzeniu bycia dla innych (Stellvertretungsgeschehen) znajduje się centralne odniesienie ekumenicznego myślenia, życia i zaangażowania Bonhoeffera.Pozycja Duchowość ekumeniczna i duchowość franciszkańskaVetrali, Tecle (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Dziesięć lat działalności Franciszkańskiego Centrum dla Europy Wschodniej i Azji Północnej w Warszawie (1994-2004)Brzuszek, Salezy B. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Ekumeniczne nowości wydawniczeGrabuńczyk, T.; Wolsza, K. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Ekumeniczny wymiar katechezyHanc, Wojciech (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Ekumenizm poprzez muzykę na przykładzie diecezji opolskiejPóźniak, Grzegorz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Eucharystia źródłem i szczytem eklezjalnej komunii. Refleksja na tle katolicko-prawosławnych uzgodnień teologicznychGlaeser, Zygfryd (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Family and Democratization Process in East EuropeRabiej, Stanisław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Autor, żyjący w Europie Środkowo-Wschodniej, próbuje ocenić jaką rolę i znaczenie mają zachodzące tam przemiany dla przeciętnej rodziny. W ramach tych przemian przypomina o potrzebie egzekwowania następujących kwestii: potrzeba usunięcia z aparatu władzy osób, które zajmowały ważne stanowiska w dawnym ustroju; wywłaszczenie majątkowe dawnej „nomenklatury”; ukaranie komunistycznych przestępców i zbrodniarzy wojennych; nieprzedawnianie zbrodni okresu stalinowskiego; eliminacja z życia publicznego praw, instytucji, zachowań i mentalności poprzedniego okresu; sprawdzanie dotychczasowej działalności politycznej osób pełniących ważne funkcje publiczne (lustracja); obowiązek składania przez kandydatów na określone stanowiska polityczne oświadczeń czy współpracowali z komunistycznymi służbami bezpieczeństwa. W świetle postępującego tym tropem procesu demokratyzacji chce spojrzeć na kondycję rodziny przez pryzmat następujących problemów: sytuacja ekonomiczna rodziny (status zawodowy kobiety); demografia (dzietność rodzin, stosunek do poczętego życia); trwałość małżeństw (nieformalne związki). Wymienione zagadnienia decydują w znacznym stopniu o kondycji współczesnej rodziny. Ze względu na swą rangę winny stać się przedmiotem głębszego zainteresowania polityki społecznej państwa jak i szczególnej troski duszpasterskiej Kościoła. Zarówno położenie materialne rodziny, potrzeba aktywności zawodowej kobiety jak i trwałość związków małżeńskich czy ich stosunek do poczętego życia są w znacznym stopniu wypadkową ogólnej atmosfery życia w społeczeństwach budujących struktury „nowej demokracji” Stąd też nie ulega wątpliwości, iż istnieje potrzeba badania współzależności między procesem demokratyzacji a kondycją przeciętnej rodziny. Dla uzasadnienia swych tez wykorzystano treści nauczania Jana Pawła II, zwłaszcza jego list do rodzin Gratissimam sane. Odwołuje się do licznych przykładów kodyfikacji prawnej definiujących status rodziny w „starych” państwach Unijnych i nowoprzyjętych. W niniejszym opracowaniu wykorzystano własne badania, publikowane wyniki badań nad rodziną oraz dane statystyk państwowych.Pozycja Główne teologiczne treści kształtujące duchowość Marcina LutraJaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Jezus historii a Chrystus wiaryChwastek, Dariusz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Ksiądz Krzysztof Staniecki – teolog ewangelicznego zachwytuHanc, Wojciech (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Maciuszko Janusz T.: Mikołaj Rej. Zapomniany teolog ewangelicki z XVI w. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna 2002 – 680 s. ISBN 83-909272-2Jaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Mazurek Sławomir: Filantrop, czyli Nieprzyjaciel i inne szkice o rosyjskim renesansie religijno-filozoficznym. Warszawa: Wydaw. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN 2004 — 183 s. ISBN 83-7388-046-1.Wolsza, Kazimierz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Oeldemann Johannes: Orthodoxe Kirchen im ökumenischen Dialog. Positionen – Probleme – Perspektiven, hrsg. v. Johann-Adam-Möhler- Institut, Paderborn 2004 – 198 s. ISBN 3-89710-255-2.Jaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)Pozycja Pojęcie antysemityzmu w deklaracji Nostra aetateIgnatowski, Grzegorz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)The question of anti-Jewish attitudes has been frequently taken up in the official Catholic-Jewish dialogue. Not only the sources of the anti-Jewish prejudices but even the terminology pose another problem. The modem official documents of the Church on the Jews and Judaism employ the terms „anti-Judaism” and „anti-Semitism” The term „anti-Judaism” is used to describe the old theology of the Passion, which maintained that the Jewish people as a whole was responsible for the Crucifixion and which gave rise to the theory of substitution, the replacement of old Israel by real Israel, the Church. At present the term „anti-Semitism” describes the anti-Jewish attitudes, the sources of which are in the economical, political, sociological prejudices and racial theories. The official Catholic-Jewish dialogue began after the publication of the Declaration on the Relationship of the Church to Non-Christian Religions „Nostra Aetate” by the Second Vatican Council in October 28, 1965. This document prepared by the Secretariat for Promoting Christian Unity, condemns the anti-Jewish attitudes in the words: „In her rejection of every persecution against any man, the Church, mindful of the patrimony she shares with the Jews and moved not by the political reasons but by the Gospel’s spiritual love, decries hatred, persecutions, displays of anti-Semitism, directed against Jews at any time and by anyone” The article explains the meaning of the word „anti-Semitism”, which is used in the Vatican declaration. In the first place it analyses the Conciliar and post-Conciliar statements made by cardinal Augustin Bea, the head of the Secretariat for Promoting Christian Unity, who was responsible for the presentation of the projects of „Nostra Aetate” at the Council. Then the pronouncements of other Conciliar Fathers and the explanations of the Secretariat are examined. The term „anti-Semitism”, as used in the declaration, first of all comprises the anti-Jewish attitudes and the prejudices of the Christians, which had been inspired by the wrong conceptions of the Passion, mentioned above. The declaration rejects those attitudes and explains that only the Jewish authorities and some people who followed their lead demanded the death of Christ. „Nostra Aetate” also emphasizes that Christ underwent His passion and death freely, for the sake of sinful mankind. The article states that the meaning of the term „anti-Semitism” used in the declaration can be fully realized only in the context of the whole declaration and of the discussion conducted by the Conciliar Fathers.Pozycja Stopniowa wspólnota kościelna jako model ekumeniczny? Przemyślenia z perspektywy rzymskokatolickiejOeldemann, Johannes (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2004)