Roczniki Teologiczne, 2006, T. 53, z. 2
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/11739
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Ojcostwo Boga jako pokonanie samotności człowieka. Refleksje na kanwie dramatu Karola Wojtyły „Promieniowanie ojcostwa” i środowych katechez papieskich „Bóg Ojciec”Krzywonos, Joanna A. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Man’s alienation and solitude in the contemporary world suggests a fundamental question about the goal and sense of humans’ existence and their ultimate fulfilment. In confronting this situation with the truth of the faith about eternal God’s fatherhood there is a necessity to decide for or against God, and at the same time for or against sense. Karol Wojtyła’s drama Radiating with Fatherhood, together with John Paul II’s Wednesday religious instructions entitled God the Father, solve the above problem by answering two questions: who is the God revealed as the Father? and what does it mean for the man created in His likeness? Thus we shall find in the paper many inspiring issues from the area of Christian humanism.Pozycja Chrystologiczna symbolika jednorożca w literaturze patrystycznej i średniowiecznejWawrzynek, Karin A.; Sebesta, Jadwiga (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Osoba ponad utopią i sceptycyzmem. Antyideologiczne przesłanki personalizmu ks. Wincentego GranataBarth, Grzegorz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Rev. W. Granat’s personalistic philosophy discuses the existence of the person as a rational, free, and creative being. Thus it centres on unpredictability which ultimately transcends systematisation. It evades any enclosure in a philosophical or theological system; it cannot be made an instrument of any ideology: be that Marxist, with its postulate of utopian atheistic humanism, or post-modern, with its cognitive scepticism and axiological relativism. The person demands the truth about himself, therefore a reliable philosophical-theological reflection, such that takes into account all essential dimensions of its being. Making it the beginning, the method (way), the criterion, and the of scientific research will allow to unveil some part of the truth, and unveil a part of the mystery inherent in the person. This is only a reflection of this Mystery which fully revels the truth about God and the person.Pozycja Jana Pawła II interpretacja miłości Trójjedynego. Encyklika „Dominum et Vtvificantem” odczytana po dwudziestu latachGuzowski, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Twenty years ago, i.e. on 18th May 1986 the encyclical letter about the Holy Spirit Dominum et Vivificantem was published. It closed the triad of John Paul II’s trinitary encyclicals. The encyclical about the Holy Spirit is exceptional for three reasons: 1) it is a result of a mystic experience and has the character of a theological meditation; 2) in contrast to the preceding encyclicals, which were about human suffering, this encyclical spoke loudly about God’s suffering – the rejected Love which still gives life to the mortal world. In this encyclical John Paul II sought to show the Church and the world where they could find the proper strength of humankind and the true source of personal life. In the Dominum et Vivificantem room must have been made to “convict the world in regard to sin” This “conviction” cannot be a work of man, for the very core of sin is inherent in “killing God” in the human soul, in separating creation from the Creator, in distorting its own essence. In the perspective of the New Millennium of Christianity, and in view of the unheard-of rejection of God, John Paul II wished to tell especially all the people of the Church, all baptised, that the only guarantee of a new and good future is the Holy Spirit. The power of God’s life and love, which does not shrink when opposed by evil, is the only alternative to contemporary nihilism. The encyclical is therefore a prophetic calling for a return to God, to trust in Him and respond to His love.Pozycja Jak mówić po polsku o „Tun-Ergehen-Zusammenhang”?Pieciul-Karmińska, Eliza (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Theologie „scientia fidei” als „scientia sui generis”Szymik, Jerzy (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Tekst składa się z dwóch części: wykładu i suplemetu. W części I teologia jest rozumiana i opisywana jako „nauka wiary”, czyli jako jedyna w swoim rodzaju synteza dwóch rodzajów poznania: „rozumowego” i „wierzącego” Te dwie drogi odkrywania prawdy teologia nierozdzielnie łączy w swoich źródłach (loci theologici), postępowaniu badawczym i języku, tworząc z nich jedną drogę wiodącą ku Prawdzie, drogę oryginalnie własną (sui generis). Oryginalność teologii jest konsekwencją jej równoczesnej i równoważnej otwartości: z jednej strony na myślenie poddane rygorom naukowej metodologii i metodyki, z drugiej strony – na wierzenie poddane radykalnej nowości Bożego Objawienia. Jest więc ona słusznie scientia (nauką – należy do nauk, bo korzysta, jak one z rozumu) fidei (wiary – jest nauką różną od nauk, bo korzysta, jak żadna z nich, z wiary nieusuwalnie i konstytutywnie współtworzącej teologiczną metodologię). Naukowość ta jednak nie jest racjonalistyczna, a związek z wiarą nie jest fideistyczny. Tożsamość teologii wyraża się bowiem najpełniej w personalnej relacji, a jej poznanie prowadzi do spotkania i doświadczenia obecności. Teologia jest sobą dopiero wówczas, kiedy nie zadowala się samym tylko mówieniem o Bogu (choćby najuczeńszym i najbardziej rzetelnym z naukowego punktu widzenia), ale kiedy równocześnie prowadzi do mówienia z Bogiem i do Boga. Suplement dołącza do zasadniczego wątku tekstu szkic cech, które z jednej strony współczesną teologię konstytuują, i którym ona – z drugiej, prakseologicznej strony – służy. Są to: otwartość, mądrość, świętość, nadzieja, miłość.Pozycja Kościół jako „communio Ecclesiarum”Villar, José R. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Kluczowe tematy chrześcijaństwa. Inspiracje patrystyczne w teologicznej myśli Jeana Daniélou (1905-1974)Witko, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja „Totus Tuus” odnowionePek, Kazimierz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)In the common opinion of many faithful as well as in theological works, the motto Totus Tuus is perceived as the basic symbol of John Paul II’s Mariology and Marian devotion and is to primarily represent the Pope’s trust in Mary. A direct analysis of the motto Totus Tuus. however, in the teaching of John Paul II, including the context and ways in which it was used (also taking into consideration the frequency of its use) needs to be verified in order to clarify the above mentioned statements. It is interesting to note that the Bishop of Krakow Karol Wojtyla, who later became Pope John Paul II, very seldom used (though up to his last days of life) the motto Totus Tuus, when he was explaining his entrusting Mary, mother of God. or the Divine Mercy. One may indicate many places where, surprisingly, there is a lack of the use of the Pope’s motto. The motto Totus Thus does not directly appear in the most important texts written by John Paul II, such as: encyclicals, adhortations or Marian catecheses. The apostolic letter on the rosary is the highest in hierarchy of Papal documents which contains the words Totus Tuus. In addition, it should be noticed that the motto is not accompanied by any significant statement on the topic of entrusting Mary or even Jesus. It appears together only in a Mariological and Christological as well as anthropological sense. In order to better understand the words Totus Tuus, the great topic concerning entrusting Mary should not only be taken into account (even when the motto does not appear), but also the matter of entrusting the Trinity, Jesus, or the Holy Spirit. The following words, among others, spoken in 1979 at Jasna Góra introduce the anthropological interpretation of the motto: “Allow me to entrust everything here! Allow me to entrust everything in a new way! I am a man of trust. I learned to be such a person here” Totus Tuus also speaks of people. It somewhat defines a person. A person is a being able to trust.Pozycja Dokumenty Soborów Powszechnych. Tekst łaciński i polski, t. IV (1511- 1870): Lateran V, Trydent, Watykan I, opracowanie ks. Arkadiusz Baron, Henryk Pietras SJ, Kraków: Wyd. WAM 2005, ss. 1000.Bartnik, Czesław S. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Karl Rahner, Pisma wybrane, t. I, przekład Grzegorz Bubel, Kraków: Wyd. WAM 2005, ss. 363.Bartnik, Czesław S. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Karl Rahner, Pisma wybrane, t. I, wybór tekstów i przekład Grzegorz Bubel, Kraków: Wyd. WAM 2005, ss. 363.Góźdź, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Ks. Antoni Nadbrzeżny, Od Matki Odkupienia do Matki wszystkich wierzących. Mariologia Edwarda Schillebeeckxa, Lublin: Wydawnictwo KUL 2005, ss. 264.Góźdź, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Miłość Boża jako podstawa ludzkiej prakseologiiKowalczyk, Mirosław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)The Deus Caritas est is a formulation derived from 1 J 4, 8, 16. It expresses the truth that Love is the nature of God. It makes the foundation and sense of God’s being. Love in God means mutual relations between the Persons of the Father, the Son, and the Holy Spirit. Thus it defines the nature of the Trinity, a fact that is confirmed by numerous theologians. The love of God pours out from the Trinity, its fruit being creation. Then it becomes the main theme of the human being, and also the source of human love. Love is the foundation of any human activity, broadly understood as the realisation of being. This idea is deeply rooted in the tradition of the Catholic Church, and comes from the biblical understanding of God as Love. It is from the Love of God that human reality is derived. By entitling his first encyclical Deus Caritas est. Pope Benedict XVI drew on the deeply rooted tradition of the Church which in God’s love sees the source of the whole created reality. Thus the Pope has sent a message that human love has its source in God’s love and its practical implementation is a necessary condition of how the human being should properly be realised. The encyclical is also a message for the contemporary world as an appeal to go back to the fundamental values, such that would safeguard a proper development of the historical process.Pozycja Benedykta XVI interpretacja miłości chrześcijańskiejNadbrzeżny, Antoni (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Christian love belongs to the most fundamental theological themes. In this paper the author depicts the interpretation of Christian love that one can find in Benedict XVI’s encyclical letter Deus Caritas est. The Pope shows the unity of love in creation and history of salvation. Relying on the biblical and patristic testimony, he stresses the unity of eros and agape in God and the human person. Benedict XVI notes that what is radically new in God’s revelation is the Person of Jesus Christ. His death on the cross is a manifestation of the greatest love which God showed to humankind. The Bible shows clearly that God is the source of love. Man discovers in himself an ability to love which is always a response to the love of God. Now love proclaimed by the community of the Church is not an ideological strategy, but it results from the very essence of the Church. The love revealed in Christ is at the same time for the Church as a community of faith a task and criterion of reliability in the world.Pozycja Próba ujęcia istoty miłościBartnik, Czesław S. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Following the idea of the encyclical letter Deus Caritas est, the author works out some basic aspects of love in the spirit of personalism. In the real world there are various kinds of “pre-love”: starting from its intra-atomic form, through the natural form, to the cosmic one. But love in its proper sense appears only in man as a personal being. The essence of love consists in discovering and experiencing it as a common interpersonal relationship (ontological love), and translating it into personal-functional values, situating man in the bosom of reality (existential and functional love). Love is rooted in the mental, volitional and behavioural areas, but its final source is the whole man as the personal “I”.Pozycja Duch Święty a rodzina Boża w świecie w interpretacji Benedykta XVICzaja, Andrzej (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Miłość społecznaFac, Waldemar M. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)On the basis of the encyclical letter Deus Caritas est the author proposes to develop the concept of “social love” which has two dimensions: the relation between one person and other individual persons and the relationship: person-community of persons or community-community. The latter dimension results from the first, but it also makes the first more perfect in social life. What lifts this process is a moral factor which overcomes ambiguity, according to which there may be love of evil and love of good, love and hatred.Pozycja Chrystus centrum historiiGóźdź, Krzysztof (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)Pozycja Moralne aspekty ikonyKlauza, Karol (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2006)