Analecta Cracoviensia, 2002, T. 34
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/8948
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Pola współpracy kapituły katedralnej i seminarium duchownego w Krakowie w latach 1795-1945Urban, Jacek (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja The Twentieth Anniversary. 605th Academic Year at the Pontifical Academy of Theology 2001/2002Szczurek, Jan Daniel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Historyczne korzenie psychologii rozwoju człowiekaStachowski, Ryszard (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Criticism of the Pagan Religion in Prudentius’ “Peristephanon”Stabryła, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)U podstaw zbioru poematów Prudencjusza pt. Peristephanon leży idea męczeństwa, ukazana w różnych przejawach i aspektach. Naturalną konsekwencją przyjęcia przez poetę takiej koncepcji było dążenie do przedstawiania w najgorszym świetle siły opozycyjnej wobec chrześcijaństwa - prześladowców, którzy wyposażeni w potęgę władzy torturowali i zabijali wyznawców Chrystusa. Ukazując postaci prześladowców chrześcijan Prudencjusz wielokrotnie, niejako przy okazji, przeprowadza w Peristephanon krytykę religii pogańskiej jako pewnego rodzaju gleby czy gruntu, z którego wyrastała ta wroga chrześcijaństwu postawa. Przegląd krytycznych uwag na temat religii pogańskiej w Peristephanon pozwolił stwierdzić, że owa krytyka zajmuje stosunkowo wiele miejsca w trzech najobszerniejszych utworach całego zbioru: w Peristephanon II, V i X . Wszystkie wypowiedzi krytyczne odnośnie do religii pogańskiej poeta wkłada w usta samych męczenników - Wawrzyńca, Wincentego i Romana - dla podkreślenia wagi owej krytyki. Bardzo surowo zostały napiętnowane w Peristephanon II wady obyczajowe i moralne społeczeństwa - jako produkty religii i kultury pogańskiej, przy czym galerię występnych typów pogan wieńczy wizerunek samego cesarza. Bóstwa pogańskie, a przede wszystkim Jowisz, obarczone są ciężkimi występkami, jak cudzołóstwo czy kazirodztwo. W Peristephanon V atak na idolatrię pogańską łączy się z krytyką demonologicznej koncepcji bóstw religii tradycyjnej. Wreszcie krytyka wierzeń pogańskich w Peristephanon X prowadzi do ogólnego wniosku, że świat bogów to przestrzeń zła, zbrodni, zdrady i rozpusty. W całości religia pogańska została w poemacie Prudencjusza przestawiona nie tylko jako zła i niemoralna, ale również jako wręcz niedorzeczna. Pogaństwo jest więc religią fałszu i ciemnoty, jej odrażającą stroną są różnego rodzaju bezsensowne, okrutne i obrzydliwe rytuały. Poddając krytyce politeistyczną religię pogańską poeta przeciwstawia ją chrześcijaństwu dla tym silniejszego uwydatnienia jego nieskończonej wyższości jako wiary w jedynego prawdziwego Boga.Pozycja Kościelne stowarzyszenia i ruchy w prawie kanonicznymRapacz, Józef (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Kościół o telewizjiZwoliński, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)First comments made by popes were cautionary in nature and regarded the new means of mass communication with a dose of distrust. Records of popes and Roman Dicastery from 1878 to 1963 reflect careful and growing interest of the Holy See in the participation of Catholics in the world of media through Catholic press as well as through responsible and creative presence of genuine Christian and humanistic values in journalist work. The media are clearly linked to the world, which God created for man. The truth of the central place of a human being in God's plan, enhanced as early as in the account of creation, needs special recollection here. Thus, man is given part in the proper handling of the whole creation, which makes his journey to meet God - whose image and resemblance he bears - so much easier. It is in this theological context that the Second Vatican Council considered the media, engaging in a dialogue with the contemporary world. The teaching of the Second Vatican Council became an important impulse in the ecclesiastical social instruction on the media. Realisation of pertinent Council postulates resulted in a number of substantial initiatives and accomplishments in this field. John Paul II is the first pope who consciously creates the so called media facts. Positive attitude of the Church to television as the biggest means of communication can be seen in the fact that the Holy See is the only institution in the world which uses all equatorial satellites three times a year to provide 800 TV stations and almost eight billion viewers with transmissions from the Vatican. According to the ecclesiastical teaching the mos.t important aims of mass communication is the building of unity and progress for the human family. Although television generates new needs, it also creates a new language, which helps people learn more about one another and get closer. One must not forget, however, that it should respect integral development of a person, including cultural, transcendental and religious dimension of man and society.Pozycja Erozja znaczenia małżeństwa naturalnego we współczesnych przemianach cywilnego prawa małżeńskiegoWójcik, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Pojęcie miłości w traktacie „De Trinitate” Ryszarda z opactwa św. WiktoraSzczurek, Jan Daniel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)The article discusses the question how we should understand the notion of love (amor, dilectio, caritas) in one of the eminent trinitarian scholastic speculations: in De Trinitate of Richard of St Victor († 1173). The notion of perfect love permits him to elaborate arguments for the plurality of divine persons and that the persons can be only three. The essence of the possibly highest love consists in the giving to another person all that can be transmited. In such love the loving person should not keep anything for himself or herself. If they do so, their love would not be perfect in the highest possible degree. Such love exists only in God and it is the charity in highest degree. He is the supreme source of human self-transcending love. A particular Richard of St Victor’s contribution to the notion of love is the discovering of the three qualites (trina proprietatum distinctio, De Trinitate III 19) of love (charity). The first is the unremunerated love (amor gratuitus). It occurs when one person gives all and gets nothing in return. The second is the due love (amor debitus). It occurs when one person gets all of another person and nothing gives in return. The third is the mixed love (amor permixtus), it is the unremunerate and due love (amor gratuitus et debitus). It occurs when one person disinterestedly gives all to another person and gratuitously gets from another person. These are the qualités of divine persons: The Father has the unremunerated love, the Son — the mixed love, and the Holy Spirit - the due love. The other very important contribution of Richard of St Victor to the notion of love is the definition of the supreme degree of charity, the notion of the beloved with (condilectus). It is a central term in his reasoning about the third person in the Trinity. Mutual love shared with the third (condilectio) is required for the compaction of the love of two persons that love the third one in perfect unanimity. It is harmonious and open love of the other person. The Holy Spirit is considered as the beloved with. But it seems that in Richard of St Victor’s theory every person of the Trinity could be considered as beloved with through the two other persons. Is notion of love is very important for contemporary dogmatic theology as far as it employs the notion of love in the description of the mystery of the Trinity. It is important for the right understanding of love in matrimony and in the family. It is inspiring not only for the dogmatics.Pozycja Przekonanie obecne w wiedzy i w wierzeOko, Dariusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Po drugiej stronie Wawelu. Częstochowskie Seminarium DuchowneZwiązek, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)The Częstochowa Seminary in Cracow began its activity on October 2, 1926. It was located south of the Wawel hill. The first bishop of Częstochowa, Teodor Kubina, DD, wanted clerics from Częstochowa to study at the Jagiellonian University. In order to achieve this aim he entered into an agreement with the Faculty of Theology and with Adam Stefan Sapieha, Archbishop of Cracow. Clerics from Częstochowa were rightful students of the University. They studied at the Faculty of Theology along with clerics from Cracow and Silesia. The same professors delivered lectures and held seminars. Degrees were conferred on clerics. During the Nazi occupation the building of the Częstochowa Seminary was annexed. The Metropolitan of Cracow let clerics and superiors from Częstochowa move to a dormitory. Clandestine classes were held in the greatest secrecy. They were held by the Cracow professors. The superiors of the Seminary and the Bishop of Częstochowa were working in close cooperation with the Archbishop of Cracow, who defended the Częstochowa Seminary against the Nazi authorities. After the Nazi occupation clerics from Częstochowa and Cracow returned to their studies at the Faculty of Theology. However, after the Faculty was closed down by the communist authorities in 1954, they continued studies in separate seminaries. Nevertheless, they still had the same professors. At that time Professor Karol Wojtyła delivered lectures. After the Pontifical Faculty of Theology, and then the Pontifical Academy of Theology in Cracow were founded, the earlier com m unity of professors and students of theology was restored. Many priests from Częstochowa held classes as independent academics. The Częstochowa Seminary became part of the Pontifical Academy of Theology in Cracow.Pozycja Dwie drogi dojrzewania do katolicyzmuZuziak, Władysław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja O dwóch niekanonizowanych patronach Akademii Krakowskiej okresu staropolskiegoZawadzki, Roman Maria (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Trudny patron pojednania. W kręgu żywotów św. WacławaRyś, Grzegorz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)The author seeks to investigate the fundamental and rather broad ideas of ecclesiology (especially ecumenical) in the Xth and Xlth c. Lifes (Vitae, Legendae) of St Venceslaus, the patron saint of Bohemia. Although the systematic medieval theology of the Church was bom in the XIVth c., one must remember that the historians in the middle ages belong to the “pragmatic” tendency of historiography: among their most important aims is also a catechetic one. The oldest Vitae of St Venceslaus imply at least three important lessons on the Church: 1. They show the affirmative approach to the pagan religion of ancestors (praeparatio evangelica). Here the old rite of hair clipping, included in the Christian liturgy is the best example. 2. They teach - what was in the 10th c. rather unpopular message - understanding of the diversity in the Church. The Vitae themselves were written not only in Latin, but also in an Old Slavonic language. 3. They teach also the harmony between man and nature, or rather the harmony between men through the nature (the topos of the ruler preparing himself the bread and wine for the Eucharistic celebration).Pozycja Rozum i wiara z perspektywy teologii fundamentalnej w świetle encykliki „Fides et ratio”Rusecki, Marian (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Filozofia Immanuela Kanta jako przezwyciężenie racjonalistycznego paradygmatu filozofiiRożdżeński, Roman (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Historia świata ubogaca Kościół?Napiórkowski, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Pozycja Droga krzyżowa litewskich kalwarii i jej związek z PolskąMotuzas, Alfonsas (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Lithuania today as a Christian country has been more than 600 years. Religious confessed in this country are as follows: Catholic, Orthodoxy and Protestants. One of the religious practices in of Lithuania and Poland - is way stations of the Cross of calvaries, which consists of places or stations to honour the suffering of Christ and Mary. These places or stations are situated in the open spaces or in the churchyards placed in chapels fit into with pictures, sculptures and when visiting these places prayed and meditated upon their suffering by saying special prayers, singing religious hymns and having special rituals. There are 7 calvaries, now there are 6 in use. Studies of these calvaries have placed a foundation to look at their analogies in Poland. The object of this work is the ways of the Cross of Lithuanian calvaries: connections with Poland. The result of the studies are the brought up and substantiated hypothesis that the ways of the Cross of Lithuanian calvaries has been a mirror of the ways of the Cross of Polish calvaries. The ways of the Cross of Lithuanian calvaries was North East European Catholic culture forpost against Protestantism, Orthodoxy, Islam and later - Atheism. Contreformation and other important events during the XVII-XIX centuries had a great influence. It was the time when Lithuania and Poland had as important place in the history of European Catholic Church.Pozycja Ethische Implikationen des neuen Lebenspartnerschaftsgesetzes in DeutschlandMachinek, Marian (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Obowiązujące od roku 2001 w Republice Federalnej Niemiec prawo o tzw. „związkach partnerskich” oznacza społeczną akceptację związków homoseksualnych w formie nowego, podobnego do małżeństwa instytutu prawnego. Jeżeli propozycje zawarte w ustawach uzupełniających do ustawy o związkach partnerskich ostatecznie pokonają parlamentarne przeszkody, związki między osobami tej samej płci będą cieszyły się takimi samymi przywilejami i korzyściami, jak małżeństwo i rodzina. Jednakże w odróżnieniu od tych ostatnich nie da się wykazać podobnego znaczenia związków homoseksualnych dla dobra wspólnego. Nie mogą one bowiem, jak to czyni rodzina, zagwarantować najlepszych warunków do wychowania dzieci. Prawne uznanie związków partnerskich między osobami tej samej płci, bazujące na naukowo nie udowodnionych przesłankach rzekomo strukturalnej i niezmiennej seksualnej orientacji, stanowi poważne naruszenie społecznego konsensu w zakresie wartości.Pozycja Il significato della funzione profetica nella dottrina sociale della ChiesaLeśniak, Marek (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)Kościół wierny poleceniu swego założyciela Jezusa Chrystusa, prawdziwego Proroka, Króla i Kapłana, wypełnia misję przepowiadania prawdy zbawczej, uświęcania i prowadzenia ludzi do Królestwa niebieskiego. W niniejszego artykule szukaliśmy odpowiedzi na pytanie dotyczące sposobu uczestnictwa Kościoła w funkcjach zbawczych Chrystusa i ich wypełniania. Podstawową bazę dla naszych poszukiwań stanowiły dokumenty soboru watykańskiego II, w których na nowo została przeanalizowana wzajemna zależność między Chrystusem a Kościołem. Dzięki udziałowi w potrójnej misji Chrystusa, profetycznej, kapłańskiej i królewskiej, Kościół ma prawo i obowiązek nauczania ludzi, dając jednocześnie odpowiedzi na liczne pytania stawiane przez człowieka żyjącego w określonej rzeczywistości ziemskiej. Te odpowiedzi mają charakter duchowy i eschatologiczny, a także materialny i ziemski, ponieważ sam człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boże łączy w sobie dwa wymiary, duchowy i cielesny. Najważniejszymi pytaniami stawianymi przez dzisiejszego człowieka dotyczą: celu i sensu żyda, kierunku w którym należy zdążać, a także roli rozwoju naukowo-technicznego i jego limitów, sposobu samorealizacji w określonej rzeczywistości społeczno-ekonomicznej i społeczno-politycznej, wyboru systemu państwowego, który stworzyłby należyte pole dla rozwoju wszystkich jego twórczych możliwości i by gwarantował poszanowanie godności i praw mu przysługujących. Katolicka nauka społeczna jako część teologii moralnej przychodzi człowiekowi z pomocą w rozwiązaniu jego problemów. Szuka więc praktycznych rozwiązań ułatwiających mu godne życie na ziemi, a także osiągnięcie ostatecznego celu wykraczającego poza rzeczywistość empirycznie doświadczalną. Misję tę Kościół spełnia badając w świetle Ewangelii zmienne „znaki czasu”. Profetyczny głos Kościoła, pomaga więc człowiekowi w odnalezieniu prawdziwego sensu ziemskiego życia, ale przypomina także o jego transcendentnym powołaniu do udziału w Królestwie niebieskim. Stanowi on też krytyczne wołanie o poszanowanie godności każdego człowieka, respektowanie jego praw oraz umożliwienie pełnego rozwoju tak w zakresie materialnym jak i duchowym.Pozycja Wkład Papieża Jana XXIII w dzieło II soboru watykańskiego (w czterdziestolecie otwarcia)Kubiś, Adam (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2002)