Studia Oecumenica, 2005, T. 5
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/30297
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Oecumenica, 2005, T. 5 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 37
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Z działalności Instytutu Ekumenizmu i Badań nad Integracją w roku 2005Porada, R. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Ekumeniczne nowości wydawniczeGrabuńczyk, T.; Porada, R.; Widok, N. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Metropolitan Bishop of Damiette, A Documentary on the Nestorian Assyrian Church of the East, Its History, Present Condition and Doctrines, (A Serious Ecclésial Ecumenical Case) Cairo 2004.Chediath, Geevarghese (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Pawłowski Sławomir SAC, Zasady hierarchii prawd wiary. Studium ekumeniczno-dogmatyczne na podstawie najnowszej myśli teologicznej (1984-2003), Lublin: Wydaw. KUL 2004,355 s., streszcz. fr.; (Jeden Pan, Jedna Wiara. Studia i Rozprawy Instytutu Ekumenicznego KUL 16), ISBN 83-7363-213-1.Porada, Rajmund (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja The Catholicos of the Malankara Catholic ChurchMadey, John (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Blaza Marek SJ, Jak wierzysz? Sakramenty inicjacji chrześcijańskiej w dialogu katolicko-prawosławnym. Wstęp – Wacław Hryniewicz OMI, Kraków: „Ignatianum”, Kraków: Wydaw. WAM 2005, 459 s., bibliogr., ISBN 83-89631-29-6 („Ignatianum”), 83-7318-490-2 (WAM).Porada, Rajmund (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Briggs John, Oduyoye Mercy Amba, Tsetsis Georges (ed.), A History of the Ecumenical Movement 1968-2000, volume 3, ISBN 2-8254- 1355-0, World Council of Churches, Geneva 2004, 697 s.Ignatowski, Grzegorz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Kubacki Zbigniew SJ, Jedyność Jezusa Chrystusa. O jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa w kontekście chrześcijańskich teologii religii, Warszawa: Rhetos 2005,554 s.; (Bobolanum 5), ISBN 83-89781-07-7.Jaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja La salvezza degli altri. Soteriologia e religioni, ed. Maurizio Gronchi, Milano 2004 (Edizioni San Paolo, Cinisello Balsamo), 224 s.Mycek, Stanisław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja To czyńcie na moją pamiątkę. Eucharystia w perspektywie ekumenicznej, red. L. Górka, Warszawa: Verbinum 2005, 264 s.Glaeser, Zygfryd (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Ne pas confondre unité et uniformitéRabiej, Stanisław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Świat Biblii i świat cywilizacji chińskiejKlejnowski-Różycki, Dariusz S. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Prawdziwa religia w ujęciu Josepha RatzingeraBolewski, Jacek (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Amt der Einheit – im Dienst der Spaltung? Ökumenische Überlegungen zur Ämter frageGäde, Gerhard (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Kwestia urzędu kościelnego należy do nierozwiązanych dotychczas problemów ekumenicznych pomiędzy Kościołem rzymskokatolickim a Kościołami luterańskimi. Sobór Watykański II w odniesieniu do urzędów reformacyjnych stwierdził istnienie defectus ordinis, wskutek czego Kościoły te nie zachowały autentycznej i całej istoty eucharystycznego misterium (por. DE 22). Kontekst wypowiedzi Dekretu o ekumenizmie wskazuje, że defectus ordinis polega przede wszystkim na nieuznaniu sakramentalności ordynacji, a także braku sukcesji apostolskiej. W czym jednak wyraża się istota urzędu kościelnego? Kościół, będący sakramentem zbawienia, swoje istnienie nie zawdzięcza ludzkiej inicjatywie, lecz wyłącznie Słowu Bożemu. Jest on wydarzeniem przepowiadania Słowa Bożego w historii, a zarazem sam powstaje i żyje dzięki słuchaniu Słowa (por. Rz 10,17). Instytucjonalnym wyrazem tej zależności jest rozróżnienie pomiędzy kapłaństwem powszechnym a kapłaństwem urzędowym. Kapłaństwo urzędowe zasadza się na fakcie, że wiara pochodzi ze słuchania. Urząd ma za zadanie przepowiadanie wobec Kościoła tej samej wiary, którą Kościół winien głosić wobec całego świata. Urząd czyni widzialnym fakt, że Bóg w Jezusie Chrystusie znajduje się we wspólnocie wierzących. Jako Kościół gromadzimy się zawsze wraz z Bogiem w Bogu przed Bogiem, tzn. z Synem w Duchu Św. przed Ojcem. Urząd kościelny chroni zatem Lud Boży przed postrzeganiem siebie jako źródła wiary i suwerena Kościoła. Sakramentalny charakter urzędu kościelnego wynika z sakramentalności Kościoła. Implikacją sakramentalnego charakteru Kościoła jest ukazywanie i urzeczywistnianie wspólnoty ludzi z Bogiem. W tym kontekście istotne jest trwanie w sukcesji apostolskiej, która upewnia cały Kościół w tym, że głosi on Słowo, które było w Kościele od samego początku. Zadaniem urzędu jest zatem przepowiadanie historycznego Słowa w aktualnej rzeczywistości. Sukcesja apostolska jest gwarancją, że osoba pełniąca urząd w Kościele jest świadoma swej odpowiedzialności wobec Słowa, którym jest Chrystusa i w widzialny sposób Go reprezentuje wobec wspólnoty. Przedstawione powyżej rozumienie urzędu kościelnego pozwala na sformułowanie kilku ekumenicznie doniosłych wniosków. Z katolickiej perspektywy pomiędzy katolikami i ewangelikami istnieje już wspólnota wiary. Sobór Watykański II określa ją prawdziwą wspólnota w Duchu Św. (por. KK 15). Wspólnota ta stanowi rzeczywistość, której nie może już nic przewyższyć. Celem ekumenizmu jest uczynienie tej wspólnoty widzialną. Kwestią sporną nie jest zatem wiara, lecz sposób, w jaki można ją wyrazić i rozwinąć zgodnie ze swą istotą. Podział Kościoła przesłania to, co w rzeczywistości już istnieje. W nowym świetle jawi się tu kwestia urzędu kościelnego. W dialogu katolicko-luterańskim osiągnięto już znaczne zbliżenia w rozumieniu jego sakramentalnego charakteru, a także sukcesji apostolskiej. Być może należy pójść dalej, szerzej wykorzystując na przykład katolicką naukę o votum sacramenti, według którego samo pragnieniu sakramentu daje udział w pełni łaski sakramentalnej. W tym kontekście należałoby na nowo przemyśleć następstwa sytuacji powstałej w XVI w., która doprowadziła do wyodrębnienia się Kościoła luterańskiego. Niezależnie od przyjętych w przyszłości rozwiązań, pojednanie Kościołów będzie kenotycznym aktem spotkania i prośby o wzajemne wybaczenie zaciągniętych win.Pozycja Wyzwania etyczne a dialog ekumeniczny. Wkład Wspólnej Grupy Roboczej Kościoła Rzymskokatolickiego i Światowej Rady KościołówPorada, Rajmund (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Pseudomorfoza czy komplementarność? Rozwój historyczny i dzisiejsza ocena wzajemnych wpływów teologii Wschodu i ZachoduOeldemann, Johannes (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Quaestio resurrectionis. Miłosz, ekumenizm, literaturaSzymik, Jerzy (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja The Eucharist and Ecumenism in the Context of KeralaChempakassery, Philip (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Stan Kerala w Indiach uchodzi za najbardziej „chrześcijański” spośród innych, mimo iż większość zamieszkałej tam ludności nie stanowią chrześcijanie. Historia chrześcijaństwa w Kerali jest niemal tak długa, jak trwanie samego chrześcijaństwa w ogóle. Obecni chrześcijanie są bowiem spadkobiercami chrześcijan św. Tomasza. Siłę oddziaływania oraz moc świadectwa dzisiejszego chrześcijaństwa w Kerali osłabiają występujące podziały między różnymi wspólnotami chrześcijańskimi. Artykuł podejmuje niektóre kwestie teologiczno-eklezjalne, rodzące się w tym społeczno-eklezjalnym kontekście. Należy najpierw uwzględnić fakt, że samo pojęcie ekumenizmu implikuje dążenie do jedności Kościoła, której nie należy rozumieć w sensie jednej tradycji, jednej wizji teologicznej, jednego sposobu celebracji liturgicznej czy jednej dyscypliny kościelnej. Jedność, będąca celem dążeń Kościoła, jest jednością w różnorodności. Centralnym miejscem urzeczywistniania się tej jedności są sakramenty, w szczególności Eucharystia zwana „sakramentem sakramentów” W obrazowy sposób tę rzeczywistość Kościoła ukazują św. Jan i św. Paweł. Czynią to w obrazach winnego krzewu i latorośli oraz Ciała Chrystusa. Uczestnictwo w Eucharystii oznacza udział w życiu Chrystusa. Ci zaś, którzy uczestniczą w życiu Chrystusa nie mogą dzielić się na przeciwstawne sobie wspólnoty. Niestety, taka sytuacja ma miejsce w Kerali, gdzie istnieje obecnie sześć Kościołów chrześcijańskich, powołujących się na starożytną wspólnotę chrześcijan św. Tomasza jako swe źródło. Spośród tych wspólnot tylko dwie trwają obecnie w pełnej widzialnej jedności z Kościołem rzymskim. W kontekście kastowej struktury społeczeństw Indii należy zauważyć, że w Kerali wszyscy chrześcijanie należą do jednej, wyższej kasty, co powinno tym bardziej skłaniać do tworzenia jednego Kościoła. Poza tym większość tych Kościołów posiada to samo dziedzictwo liturgiczne. Szczególnym wyzwaniem dla ekumenicznych dążeń chrześcijan w Kerali jest zatem uświadomienie sobie, tak w wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym, niedoskonałości i prowizoryczności obecnej sytuacji podziału. Jej zmiana jest także warunkiem wzrostu roli chrześcijan w życiu społecznym Kerali.Pozycja Problem decentralizacji Kościoła w teologii Edwarda SchillebeeckxaGórecki, Jan (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)Pozycja Luterańskie rozumienie powszechności (katolickości) Kościoła w kontekście dialogu luterańsko-rzymskokatolickiegoHintz, Marcin (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2005)